PolyTHF - BASF

Polimery PolyTHF firmy BASF są makrocząsteczkami składającymi się z wielu podjednostek. Biały PolyTHF stosowany w przemyśle tekstylnym ma w temperaturze pokojowej konsystencję wosku.

Wytwarzanie

Podstawowym surowcem do produkcji PolyTHF jest zazwyczaj 1,4-butanodiol, z którego przy udziale katalizatora tworzony jest cykliczny tetrahydrofuran (THF). Ten polimeryzowany jest następnie do glikolu polioksytetrametylenowego (PTMEG), nazywanego także PolyTHF.

Rozciągliwość

Powodem dużej rozciągliwości włókien elastanu jest ich struktura molekularna - elastan składa się z kopolimerów blokowych. Po bogatym w PolyTHF bloku elastycznym następuje nieelastyczny, sztywny blok. W ten sposób powstają sztywne twarde segmenty i elastyczne miękkie segmenty. Twarde segmenty przyciągają się wzajemnie i cechują się dużą spójnością. Wiązania wodorowe tworzą stałe punkty wzajemnych połączeń pomiędzy poszczególnymi makrocząsteczkami, które są trudne do przerwania. To nadaje włóknu jego strukturę.

Miękkie segmenty składają się głównie z PolyTHF. Między nimi oddziałują tylko niewielkie siły przyciągania, które mogą być umieszczone zarówno w formie skłębionej, jak i rozciągniętej, przez co nadają one włóknu elastyczność gumki. Struktury polimerów można sobie wyobrazić jako ekspander. Uchwyty ekspandera odpowiadają punktom węzłowym twardych segmentów, taśmy są odpowiednikiem segmentów miękkich. Gdy ciągniemy włókno, miękkie segmenty są wyciągane i włókno pozwala się rozciągać wzdłuż. Gdy włókno jest rozciągane, segmenty miękkie układają się równolegle. Ten rozciągnięty stan jest jednak mało stabilny. Dlatego miękkie segmenty zawsze starają się wrócić do stanu "skłębionego" - włókno ponownie się kurczy i po rozciągnięciu wraca do pierwotnego kształtu.