A B C D E F G H I J K L M N O P R S Ś T U V W X Z Ż

kopolimer

  • ang. copolymer
Kopolimer to rodzaj polimeru, w którego łańcuchach występują dwa lub więcej rodzajów merów. Głównym powodem otrzymywania kopolimerów są ich szczególne własności fizyczne, których nie mogą posiadać homopolimery zawierające te same mery.

Podział

  • statyczne - w których mery są losowo "porozrzucane" wzdłuż łańcucha, np. ABBABAABBAABABABBAA
  • gradientowe - rozkład merów jest też dość losowy, ale patrząc wzdłuż łańcucha polimeru daje się zauważyć, że na jednym z jego końców dominują mery A, a na drugim mery B, np. AABAAABABABABBABBBABBB
  • naprzemienne - mery A i B występują naprzemiennie - po merze A jest zawsze B, a po B jest zawsze A, np. ABABAB
  • blokowe - mery A i B występują w blokach - bloki te mogą mieć różny charakter, co jest kryterium dalszego ich podziału
    • diblokowe - w których istnieją tylko dwa duże bloki merów A i B, np. AAAAAABBBB
    • multiblokowe - w których istnieje więcej niż jeden blok, te z kolei można jeszcze podzielić na: multublokowe-regularne, multiblokowo-naprzemienne, multiblokowo-statystyczne
  • szczepione - w których do głównego łańcucha polimeru są przyczepione boczne odgałęzienia, zbudowane z innych merów niż główny łańcuch

Właściowści

  • Własności kopolimerów prawie nigdy nie są prostą wypadkową homopolimerów zawierających te same mery
  • Kopolimery statystyczne i naprzemienne posiadają zwykle mniejszy stopień krystaliczności i niższe temperatury mięknięcia od obu wyjściowych homopolimerów.
  • Kopolimery blokowe, które jest znacznie trudniej otrzymać niż statystyczne czy naprzemienne, mają zdolność do mikroseparacji bloków.
  • Jeśli w kopolimerze występują długie bloki o własnościach hydrofobowych i jednocześnie bloki o własnościach hydrofilowych, całość uzyskuje własności amfifilowe.