kopolimer
- ang. copolymer
Kopolimer to rodzaj polimeru, w którego łańcuchach występują dwa lub więcej rodzajów merów. Głównym powodem otrzymywania kopolimerów są ich szczególne własności fizyczne, których nie mogą posiadać homopolimery zawierające te same mery.
Podział
- statyczne - w których mery są losowo "porozrzucane" wzdłuż łańcucha, np. ABBABAABBAABABABBAA
- gradientowe - rozkład merów jest też dość losowy, ale patrząc wzdłuż łańcucha polimeru daje się zauważyć, że na jednym z jego końców dominują mery A, a na drugim mery B, np. AABAAABABABABBABBBABBB
- naprzemienne - mery A i B występują naprzemiennie - po merze A jest zawsze B, a po B jest zawsze A, np. ABABAB
- blokowe - mery A i B występują w blokach - bloki te mogą mieć różny charakter, co jest kryterium dalszego ich podziału
- diblokowe - w których istnieją tylko dwa duże bloki merów A i B, np. AAAAAABBBB
- multiblokowe - w których istnieje więcej niż jeden blok, te z kolei można jeszcze podzielić na: multublokowe-regularne, multiblokowo-naprzemienne, multiblokowo-statystyczne
- szczepione - w których do głównego łańcucha polimeru są przyczepione boczne odgałęzienia, zbudowane z innych merów niż główny łańcuch
Właściowści
- Własności kopolimerów prawie nigdy nie są prostą wypadkową homopolimerów zawierających te same mery
- Kopolimery statystyczne i naprzemienne posiadają zwykle mniejszy stopień krystaliczności i niższe temperatury mięknięcia od obu wyjściowych homopolimerów.
- Kopolimery blokowe, które jest znacznie trudniej otrzymać niż statystyczne czy naprzemienne, mają zdolność do mikroseparacji bloków.
- Jeśli w kopolimerze występują długie bloki o własnościach hydrofobowych i jednocześnie bloki o własnościach hydrofilowych, całość uzyskuje własności amfifilowe.