Styren w warunkach normalnych jest bezbarwną cieczą o słabym, charakterystycznym, nieprzyjemnym zapachu. Styren łatwo i szybko ulega polimeryzacji, nawet pod wpływem promieni słonecznych lub niezbyt intensywnego ogrzewania, tworząc polistyren. Chętnie polimeryzuje z butadienem, akrylonitrylem, estrami kwasów organicznych takich jak: kwasu akrylowego i metakrylowego, tworząc odpowiednie kopolimery. Wchodzi w gwałtowne reakcje z silnymi utleniaczami.
Zastosowanie:
Styren w dużych ilościach stosowany jest do otrzymywania polistyrenów, kopolimerów styrenowych, kauczuków syntetycznych oraz żywic butadienowo-styrenowych. Najbardziej znanym i rozpowszechnionym kopolimerem jest tworzywo ABS, uzyskiwane z polimeryzacji akrylonitrylu, butadienu oraz styrenu. Styren jest współcześnie jednym z podstawowych surowców dla przemysłu tworzyw sztucznych. Styren używany jest w licznych syntezach organicznych. W większości zużywany do produkcji polistyrenu, kopolimerów, poliestrów, gumy syntetycznej. Jest rozpuszczalnikiem żywic poliestrowych.
Szkodliwość:
Styren do organizmu człowieka dostaje się poprzez układ oddechowy, a także (w niewielkim stopniu) przez skórę. W organizmie człowieka styren działa depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy oraz drażniąco na błony śluzowe.
