Szczegółowe dane wskazują, że zużycie folii LDPE (PE-LD) jest większe niż folii HDPE (PE-HD), a ceny w trzech najczęściej używanych rodzajów polietylenu szły sukcesywnie w górę w ciągu ostatnich czterech lat. W porównaniu z 2003 r. pod koniec ubiegłego roku były blisko 50 proc. wyższe. Wzrost cen folii HDPE, LDPE oraz LLDPE można tłumaczyć wzrostem zapotrzebowania na te produkty, większym zasięgiem geograficznym związanym z dostępnością produktów oraz lepszą koniunkturą gospodarczą. Należy także zwrócić uwagę, że cena folii polietylenowej jest pochodną ceny podstawowego surowca jakim jest ropa naftowa.
Spośród surowców przeznaczonych do produkcji folii dominują polietylen i polipropylen. Dzieje się tak ze względu na właściwości tych polimerów i cenę. Ponad 60 proc. ogółu używanych tworzyw do produkcji folii stanowi polietylen niskiej gęstości PE-LD (przede wszystkim folie stretch). Znacznie niższe jest zużycie w produkcji folii polietylenu wysokiej gęstości PE-HD (folie na gotowe produkty spożywcze i torby do zakupów detalicznych) i pochodnych polipropylenu, zwłaszcza BOPP (folie na produkty rolne, piekarnicze, mleczarskie itp.).
Udział PVC w produkcji folii jest nieznaczny w porównaniu z poliolefinami (głównie foliowanie mięsa). W ocenie ekspertów PE-HD ze względu na możliwość wytwarzania bardzo cienkich folii będzie stopniowo zastępowało PE-LD i to w wielu zastosowaniach.
Z uwagi na zdecydowaną dominację polietylenu w produkcji folii warto przedstawić kilka najważniejszych danych o tym rynku. Światowa produkcja polietylenu wzrastała z poziomu 26 mln ton w roku 1994 do obecnego poziomu przekraczającego 75 mln ton. To oznacza zaś, że zwiększyła się trzykrotnie w okresie ostatnich 15 lat. Produkcja europejska kształtuje się na poziomie 15 mln ton, stanowiąc jedną piątą produkcji globalnej.
Około 40 proc. produkowanego polietylenu w odmianach PE-LD, PE-HD, PE-LLD zużywa się do produkcji folii. Oznacza to, że w ostatnich latach zużywa się na świecie 29 mln ton PE rocznie do produkcji różnego rodzaju folii opakowaniowych, spożywczych i przemysłowych. Przeznaczenie polietylenu do produkcji innych elementów, jak rury, detale wtryskowe, pojemniki, detale do powlekania itp. sumuje się do pozostałych 46 mln ton.
Warto zwrócić uwagę na powiązanie zużycia tworzyw sztucznych z wielkością odpadów będących skutkiem ich produkcji.
Szacuje się, że plastikowe śmieci stanowią 18 proc. wszystkich odpadów na wysypiskach, a torby foliowe tylko ok. 0,5 proc. (wielokrotnie mniej niż odpady papierowe i gnijące). Badania wykazują, że 80 proc. ludzi wykorzystuje jednorazowe torby ponownie, m.in. jako worki na śmieci. W siedmiu krajach, reprezentujących 29 proc. ludności państw należących do UE wraz z Norwegią i Szwajcarią, odzyskuje się ponad 80 proc. ilości zużywanych tam tworzyw sztucznych.
Aktualnym zjawiskiem odznaczającym branżę na tle innych jest zaznaczająca się tendencja do wzrostu zakresu regulacji związanych z próbami wprowadzania administracyjnych ograniczeń zużycia toreb foliowych.
Próby takie były podejmowane choćby w Paryżu, San Francisco i innych miastach. Z aktualnych informacji wynika, że Francja wycofuje się z tego pomysłu. Zakaz stosowania toreb foliowych planowany od 2010 r. we Francji został anulowany pod wpływem stanowiska Komisji Europejskiej i na skutek nacisków innych państw członkowskich. Bez względu na powodzenie tych prób problem administracyjnych ograniczeń stosowania toreb z polietylenu jest istotny dla branży.
