Przedwczoraj umieściliśmy tekst mówiący, że badanie zlecone przez brytyjski rząd pokazuje, że biodegradowalne torby z tworzyw sztucznych nie ulegają całkowicie degradacji. Przedstawiciele zaprzyjaźnionej z Plastech.pl firmy Ecoplastic Technologies zwrócili jednak naszą uwagę, że badanie dla rządu Jej Królewskiej Mości ma wiele słabych punktów i należy do niego podchodzić z dystansem.Przypomnijmy zatem, że 11 marca 2010 Departament Środowiska i Spraw Wsi (DEFRA) rządu Wielkiej Brytanii opublikował raport „Ocena oddziaływania na środowisko oksy-biodegradowalnych tworzyw sztucznych w ich cyklu życia”. Z raportu wynika choćby to, że tworzywo z dodatkami miało przyspieszyć całkowity rozkład materiału w procesie zwanym degradacją utleniającą. Jednak jak dowodzono w raporcie termin „biodegradowalne" jest „praktycznie bez znaczenia". Takie torby nie mogą być kompostowane. Poza tym można obawiać się też o skutki recyklingu tego rodzaju tworzywa, a najlepszym sposobem pozbywania się tych odpadów jest spalanie lub kontrolowane składowanie. Dokument został przygotowany przez czterech pracowników Uniwersytetu Loughborough.
Michael Stephens, dyrektor techniczny firmy Symphony, której Ecoplastic jest przedstawicielem w naszym kraju, zauważa jednak, że żaden z czwórki badaczy nie jest profesorem, ani choćby specjalistą w technologii oksy-biodegradacji. Zdaniem wspomnianego dyrektora technicznego firmy Symphony, raport zawiera wartości pomocne jak i szkodliwe dla lepszego zrozumienia roli technologii oksy-biodegradowalnych.
Do pomocnych należy zaliczyć fakt, iż rząd Wielkiej Brytanii zrozumiał znaczenie tej technologii i rozpoczęła się debata na jej temat. Pomocny jest również dlatego, że zajmuje stanowisko w sprawie kilku błędnie dotychczas interpretowanych przekonań na temat technologii oksy-biodegradacji.
Raport potwierdza przy tym szereg zalet technologii oksy-biodegradowalnej i wskazuje, iż oksy-biodegradowalne tworzywa nie są toksyczne, nie zawierają metali ciężkich, są bezpieczne do kontaktu z żywnością, nie wydzielają metanu nawet głęboko na składowisku odpadów, degradują abiotycznie w normalnym środowisku oraz degradują abiotycznie w podwyższonych temperaturach na składowisku.
Raport potwierdził również, że nie ma żadnych dowodów na to iż, cecha tworzywa jaką jest podatność na degradację, sprzyja zaśmiecaniu środowiska. Nie ma też dowodów bioakumulacji ani żadnego innego szkodliwego wpływu na środowisko, ani też na gromadzenie się zanieczyszczeń. Dodatki nie są szkodliwe i nie mają negatywnego wpływu na środowisko, proces produkcji i fazę użytkowania.
Tyle plusów wspomnianego raportu. W opinii przedstawicieli Symphony i Ecoplastic Technologies zawiera on jednak interpretacje i wnioski, z którymi nijak można się zgodzić.
Tłumaczą oni, że przytoczone sprawozdanie posiada wiele zastanawiających tez na podstawie których można mieć uzasadnione obawy, że jego autorzy nie rozumieją czym jest recykling, nie rozumieją czym jest kompostowanie, nie rozumieją czym jest i jakie ilości ropy naftowej zagospodarowuje przetwórstwo tworzyw sztucznych, nie rozumieją celu powstawania tworzyw oksy-biodegradowalnych, a także dokonali niekompletnego zestawienia porównawczego z torbami handlowymi o długim okresie życia. I choć zaakceptowali fakt, że w tworzywach oksy-biodegradowalnych następuje okres biodegradacji, to jednak dokonano błędnych założeń czasowych. Jeszcze jedną pomyłką autorów raportu miało być pomylenie tworzyw kompostowanych z oksy-biodegradowalnymi.
- Należy pamiętać, że tworzywa z zawartością d2w nie stanowią nowych substancji. Są nadal „zwykłym plastikiem”, którego czas degradacji będzie krótszy w miarę potrzeb. Tworzywo sztuczne, które okres biodegradacji w środowisku naturalnym przebiega szybciej niż słomy czy gałęzi, nie pozostawiając żadnych szkodliwych pozostałości musi być bardziej przyjazny dla środowiska niż w przypadku zwykłych produktów „plastikowych”, które mogą zalegać lub unosić się w wodzie przez dziesięciolecia - dodają zgodnie przedstawiciele Symphony i Ecoplastic.
