Eliminacja elektrostatyki przy sitodruku

Eliminacja elektrostatyki przy sitodruku ciekawy problem. O tym jak z nim walczyć radza inżynierowie z firmy Meech International.

Prezentowany przez nas artykuł omawia etapy procesu sitodruku, na których elektrostatyka jest najczęściej spotykana, konkretne problemy jakie powoduje oraz to w jaki sposób można wykorzystać metody kontroli antystatycznej do zwiększenia wydajności, niezawodności i ostatecznie dochodowości.

W przemyśle sitodrukowym szereg czynników może stanowić źródło elektrostatyki. Wszystkie powody, takie jak tekstura materiału do druku, wilgotność, systemy ogrzewania z nadmuchem powietrza, nadmierny nacisk rakla i odzież z włókien sztucznych będą zwiększały możliwości zwiększania ładunku elektrostatycznego. Elektrostatyka nie tylko wpływa na funkcjonowanie maszyn sitodrukowych, ale również powoduje potencjalne zagrożenie w zakresie bezpieczeństwa. Chociaż zwykle napięcie nie jest wystarczająco silne, aby spowodować szkody fizyczne, to jednak porażenie może skutkować utratą równowagi przez operatora i obrażeniami poniesionymi przy upadku.

W czym więc tkwi problem?

Nie wszystkie poniższe problemy muszą być koniecznie napotykane przy wszystkich maszynach sitodrukowych. W zależności od materiałów, stosowanych farb drukarskich i szybkości procesu drukowania, problemy tego rodzaju mogą wystąpić w niektórych, jeżeli nie we wszystkich wskazanych pozycjach.

Najpierw spójrzmy na całkowicie zautomatyzowaną prasę walcową (Schemat 1)

Stanowisko podawaniaProblemy zaczynają się przy stanowisku podawania, od przywierania materiału przy oddzielaniu. W przypadku automatycznych podajników papieru elektrostatyka powoduje podawanie podwójnych arkuszy i zwijanie papieru na podstawce podajnika. W przypadku małych arkuszy papieru stos można po prostu „przedmuchać” przy pomocy dmuchawy zjonizowanego powietrza, jednak ta metoda jest niewystarczająca dla zapobiegania problemom związanym z elektrostatyką przy podawaniu dużych arkuszy. Bardziej zadowalającym rozwiązaniem jest zastosowanie systemu podawania papieru takiego jak separator arkuszy Meech, typ 958.

Instalacja składa się z jednej lub więcej jonizacyjnych kurtyn powietrznych na regulowanych wspornikach zamontowanych na poprzecznym pręcie podajnika. Zjonizowane powietrze dmucha na górną warstwę arkuszy na stosie o grubości 10mm, neutralizując ładunek elektrostatyczny i niwelując wiążącą je silę ssania. To zaś ułatwia oddzielanie górnego arkusza.

Podstawka podajnika przed drukowaniem
Na podstawce podajnika przed drukowaniem materiał przywiera do podłoża, co uniemożliwia idealne wprowadzenie arkusza do prowadnicy rejestrującej druku. Montaż wentylatorowej dmuchawy jonizującej nad podajnikiem, podobnej do urządzenia zastosowanego przy stanowisku podawania, może wyeliminować ten problem.

Proces sitodrukowy może napotykać na wiele trudności. Najczęstszym przypadkiem jest przywieranie materiału do spodu sita. Praca rakla wytwarza ładunek, który powoduje że arkusz przywiera do sita zamiast opaść na znajdujący się poniżej przenośnik. Inne problemy obejmują wyrównywanie brzegów warstwy farby drukarskiej lub tworzenie pajęczyny. Zjawiska te mogą wystąpić na arkuszu i naładowane elektrostatycznie sito może przyciągać kurz i zanieczyszczenia. Później zanieczyszczenia te mogą zatykać oczka sita, a nawet przedostawać się przez sito na znajdujący się poniżej arkusz.