Jak Europa radzi sobie z recyklingiem opakowań?

W Szwecji i Niemczech opakowania z tworzyw sztucznych zebrane z gospodarstw domowych są następnie przewożone do zakładów odzysku tworzyw sztucznych, zaprojektowanych do przetwarzania zmieszanego strumienia odpadów z tworzyw sztucznych. W Belgii zawartość niebieskich worków sortowana jest w zakładzie odzysku materiałów (MRF).

W zależności od zbieranych materiałów i infrastruktury obiektów sortujących, każda organizacja ma swoją własną ofertę surowców wtórnych na sprzedaż. Inne organizacje sprzedają materiał w trybie przetargu firmom recyklingowym i w ten sposób odgrywają aktywną rolę na rynku.

Trzeci model, stosowany w wielu krajach, jest realizowany na podstawie umów i wsparcia finansowego, bez wchodzenia w rolę nabywcy lub sprzedawcy.
Jak widać zatem, sposoby zbiórki, zbierane odpady oraz metody ich przetwarzania są bardzo różne w każdym z trzech omawianych krajów. Pomimo tego poziom recyklingu w każdym z nich wynosi od 40 do 44 proc. Wynika z tego, że nie istnieje jedno, uniwersalne rozwiązanie odpowiednie dla wszystkich. Sukces wymaga opracowania systemu dostosowanego do krajowego ustawodawstwa, typów opakowań oraz kultury biznesowej, a także połączonej infrastruktury zbiórki, sortowania i przetwarzania oraz dokładnej i regularnej komunikacji adresowanej do obywateli.

Analizując wszystko to co przytoczono powyżej warto przy okazji wiedzieć, że w ciągu ostatniego dziesięciolecia zużycie tworzyw sztucznych nieprzerwanie wzrasta, powodując blisko 3 proc. wzrost ilości odpadów pokonsumenckich. Ilość tworzyw sztucznych na składowiskach jednak nie rośnie, ponieważ z roku na rok poprawia się gospodarka tworzywami wycofanymi z eksploatacji.

Dla przykładu w 2009 r. odpady pokonsumenckie wyniosły 24,4 miliona ton i był to wynik o 2 mniejszy niż w 2008 r. Przy czym 11,3 mln ton z tej ilości trafiło na składowiska, a 13,1 mln ton udało się odzyskać. Ilość odpadów poddanych recyklingowi mechanicznemu wzrosła o 3,1 proc. dzięki większej aktywności systemów zbiórki i recyklingu opakowań, jak również zwiększonego eksportu poza Europę na potrzeby recyklingu. Ilość energii z odzysku wzrosła o 2,2 proc., głównie dzięki większemu wykorzystaniu odpadów pokonsumenckich z tworzyw sztucznych jako alternatywnego paliwa w elektrowniach i piecach cementowych. W ujęciu ogólnym stanowi to wzrost odzyskanej ilości tworzyw sztucznych o 2,5 proc. w stosunku do roku 2008.