Korozja, osady wapna i rozwój różnych zanieczyszczeń mikrobiologicznych mają negatywny wpływ na funkcje powierzchni uczestniczących w przekazywaniu ciepła we wtryskarkach, formach wtryskowych i instalacjach chłodniczych.Jednym z podstawowych działań prowadzących do konserwacji wody chłodzącej jest unikanie powstawania osadów wapna. Przy przekroczeniu określonych wartości granicznych substancje zawarte w wodzie zaczynają się wytrącać i tworzą się ich osady. Najszybciej dzieje się tak zwykle z wapnem. Na skutek zagęszczenia cyrkulującej wody oraz wydzielania się wolnego kwasu węglowego w wodzie obiegowej w wieży chłodniczej równowaga wapno – kwas węglowy w wodzie chłodzącej ulega zmianie, dochodzi do wytrącania się wapna. Zadaniem uzdatniania wody lub obróbki wody jest zapewnienie możliwie długotrwałego zapobiegania temu procesowi.
Podczas uzdatniania wody usuwa się z niej składnik, który jest niezbędny do tworzenia się osadów wapna. W przypadku zmiękczania jest to wapń lub magnez, który jest zastępowany przez łatwo rozpuszczalny sód. W przypadku dekarbonizacji usuwany jest natomiast wodorowęglan, który jest również konieczny do tworzenia się wapnia.
Przy obróbce wody dodaje się do niej substancje zapobiegające reakcjom przebiegającym z utworzeniem wapna. Stabilizatory twardości (poliwęglany, polifosfoniany, poliakrylany, polifosforany) wiążą ze sobą pierwiastki partnerskie i tym samym zapobiegają tworzeniu się osadów. W przypadku obu procesów ważne jest, aby pamiętać o konieczności zachowywania określonych kryteriów granicznych.
Stabilizacja substancji tworzących twardość jest możliwa tylko do 18 – 20 st. dH. Jeśli wartość ta zostaje przekroczona, dochodzi do wytrącenia. Przy zastosowaniu urządzenia zmiękczającego lub dekarbonizacyjnego należy zachowywać inne, równie ważne wartości graniczne.
Redukcja korozji i osadów
Nieodzowna jest specjalna obróbka wody dodatkowej zależna od jej naturalnych właściwości, zwłaszcza gdy w wyniku uzdatniania usuwane są z wody naturalne inhibitory powłokowe lub na skutek zagęszczenia zwiększa się stężenia soli. Obróbka ta jest realizowana przy pomocy produktów hamujących korozję. Inhibitory te mają za zadanie spowolnienie lub w miarę możliwości wstrzymanie reakcji korozyjnych – anodowych rozpuszczających metal i katodowych redukujących tlen. Oprócz ochrony antykorozyjnej poprzez tworzenie warstw ochronnych możliwe jest także stosowanie nowoczesnych, odpowiednio dobranych dyspergatorów zapewniających brak osadów na powierzchniach form.
Przy pomocy odpowiednich filtrów wgłębnych, w praktyce jako optymalna okazała się jednostka filtracji 70 mikronów, można usuwać z układu zdyspergowaną fazę stałą. Filtry te gwarantują utrzymywanie zaprojektowanego przechodzenie ciepła oraz redukcję korozji stykowej. Można tutaj wykorzystać doświadczenia zdobyte przy zarządzaniu olejami hydraulicznymi. Filtry wgłębne zastosowane w strumieniu odgałęzionym usuwają małym kosztem wszystkie zawiesiny z wody chłodzącej, dzięki czemu uzyskuje się niemal zupełne wyeliminowanie uszkodzeń. Próby z filtrami spłukiwanymi wstecznie oraz filtrami przemywanymi nie dały takich wyników, gdyż z upływem czasu tak bardzo obrastają, że ich czyszczenie staje się bardzo kosztowne.
