Prawidłowy dobór materiałów formy wtryskowej oraz konstrukcja i istnienie systemów kanałów doprowadzających i kanałów wlewowych odgrywają duża rolę przy prowadzeniu przetwórstwa wtryskowego.
Materiał formy wtryskowej
Zużycie gniazda (przestrzeni wypraski) kanału wlotowego i kanałów doprowadzających nie jest tak istotne jak zużycie przewężki. Podczas przepływu roztopionego tworzywa przez kanały i gniazda tworzy się cienka powłoka zakrzepłego tworzywa przeciwdziałająca zużyciu. W miejscach o dużym natężeniu przepływu i intensywnym ścinaniu, występować będzie lokalne zużycie spowodowane pęknięciami tej warstwy ochronnej. W szczególności dotyczy to przetwarzania tworzyw wzmocnionych.
W przypadku takich tworzyw duże znaczenie ma prawidłowe podparcie formy w celu uniknięcia ewentualnego jej ugięcia oraz zastosowanie wystarczającej siły docisku w celu uniknięcia powstawania wypływów tworzywa. Gniazda muszą być dobrze odpowietrzane. Tylko w taki sposób możliwe będzie poradzenie sobie z ewentualną korozją wywoływaną przez uwięzione gazy w punkcie styku połówek formy (efekt Diesla).
Obszar przewężki formy jest narażony na zużycie szczególnie wówczas, gdy ma on mały przekrój - przewężki precyzyjne i tunelowe. Obszary te należy regularnie sprawdzać w celu wykrycia zagrożenia erozją powierzchni, która może prowadzić do powstawania stref zalegania tworzywa i zanieczyszczenia wypraski tworzywem zdegradowanym.
Systemy kanałów doprowadzających
Główne wskazówki dotyczące projektowania systemu kanałów doprowadzających można ująć w kilku kluczowych aspektach. Kanały należy tak rozplanować by przenosiły ciśnienie równomiernie do wszystkich gniazd. Przekroje kanałów powinny być na tyle duże, by zapewnić odpowiedni przepływ cieczy, minimalny spadek ciśnienia, minimalne ścinanie (szczególnie przewężki dla poliamidów wzmocnionych). Ponadto kanały muszą zagwarantować utrzymanie odpowiedniego ciśnienia podczas całego procesu krystalizacji. Droga płynięcia tworzywa musi być rzecz jasna jak najkrótsza.
Kanały wlewowe
Kanały te powinny być jak najkrótsze oraz dokładnie wypolerowane, zaś ich wyloty powinny łagodnie łączyć się z systemem kanałów doprowadzających. Zaleca się nawet, aby przejście pomiędzy wlewem a kanałem doprowadzającym było wykonane łukowo. Wejście do tulei kanału wlewu powinno mieć średnicę od 1 do 3 mm większą niż wylot z dyszy wtryskarki. Otwór kanału wlewu należy skonstruować w ten sposób, aby miał on kształt stożkowy, o kącie zbieżności od 1 do 5 st.
Kanał wlewowy powinien być na tyle duży, by nie dochodziło w nim do przedwczesnego krzepnięcia lub blokowania przepływu. Istotnym zagadnieniem jest staranne zaprojektowanie zabieraka wlewka, to znaczy w taki sposób, by uniknąć jego zakleszczania. Z tego powodu z otworu kanału wlewu usunąć trzeba wszelkie ostre podcięcia. Zabierak wlewka musi być długi, jednakże na tyle cienki by zakrzepł w momencie zakończenia cyklu.