Metody oznaczania podatności materiałów polimerowych na biodegradację

Metody oznaczania podatności…

Testowanie materiałów polimerowych pod kątem biodegradacji nie jest prostym doświadczeniem, ze względu na mnogość czynników wpływających na ten proces. Ten bezsprzeczny fakt nie narusza jednak ciągłych procesów prac naukowo-badawczych, prowadzonych przez naukowców, generujących różną metodykę, ulegającą rokrocznym udoskonaleniom. Dzięki temu w ostatnich latach metody oceny stopnia biodegradowalności ulegały stopniowej normalizacji.

W oparciu o aktualne dane literaturowe, przedstawiono ważniejsze znormalizowane techniki oraz nieznormalizowane metody badawcze zmierzające do oznaczenia stopnia degradacji, czy też kompostowania materiałów polimerowych.

Normy dotyczące biodegradacji

W niniejszej części artykułu zestawiono normy dotyczące biodegradacji materiałów polimerowych, które zostały opracowane przez Instytut Standaryzacji Amerykańskiego Stowarzyszenia ds. Badań i Materiałów (ASTM), Niemieckie Stowarzyszenie Producentów Materiałów Biodegradowalnych (IBAW) oraz Międzynarodową Organizację ds. Standaryzacji. Na tym etapie należy zauważyć, że normy dotyczące biodegradacji w warunkach tlenowych przeważają nad tymi, które dotyczą badań prowadzonych w warunkach beztlenowych.

Zestawienie norm ASTM dotyczących biodegradacji:

  • ASTM D 5247 "Standard test method for determining the aerobic biodegradability of degradable plastics by specific microorganisms". W normie przedstawione są metody oceny tlenowej biodegradacji z wykorzystaniem selektywnych mikroorganizmów.
  • ASTM D 5271 "Standard test method for determining the aerobic biodegradation of plastic materials in an activated-sludge-wastewater-treatment system". Norma określa tlenową biodegradację tworzyw sztucznych w osadzie czynnym.
  • ASTM D 5338 "The method for determining aerobic biodegradation of plastic materials under controlled composting conditions". W normie przedstawione są metody badań materiałów z tworzyw sztucznych do określenia tlenowej biodegradowalności w kontrolowanych warunkach kompostowania.
  • ASTM D 5511 "Test method for determining anaerobic biodegradation of plastic materials under high-solids anaerobic-digestion conditions". Norma określa beztlenową biodegradację tworzyw sztucznych w procesie beztlenowej fermentacji.
  • ASTM D 5526 "The method for determining anaerobic biodegradation of plastic materials under controlled landfill conditions". Norma określa beztlenową biodegradację tworzyw sztucznych w warunkach przyspieszonego składowania na wysypiskach.
  • ASTM D 5988 "Standard test method for determining aerobic biodegradation of plastic materials in soil". Norma dotyczy metody badań dla określenia tlenowej biodegradacji materiałów polimerowych w glebie.
shutterstock-2244857267

  • ASTM D6094 "Standard guide to assess the compostability of environmentally degradable non-woven fabrics". Przewodnik oceny kompostowania dla środowiska degradacji włóknin.
  • ASTM D6340 "Standards test methods for determining aerobic biodegradation of radidabelled plastic materials in an aqueous or compost environment". Standardy metody badań określające tlenową biodegradację tworzyw sztucznych w środowisku wodnym lub kompoście.
  • ASTM D6400 "Standard specification for compostable plastic". Wymagania dla kompostowalnych tworzyw sztucznych.
  • ASTM D6691 "The method for determining aerobic biodegradation of plastic In the Marine environment by a defined microbial consortium or natural sea water inoculum". Określenie tlenowej biodegradacji tworzyw sztucznych w środowisku morskim przez zdefiniowane szczepy bakterii lub naturalne inoculum wody morskiej.
  • ASTM D6776 "Standard test method for determining anaerobic biodegradability of radiolabelled plastics materials in a laboratory-scale simulated land fill environment". Standardowa metoda badań dla określenia beztlenowej biodegradacji tworzyw sztucznych w środowisku symulowanego gruntu w skali laboratoryjnej.

Czytaj więcej:
Polimery 239
Analiza 432
Ekologia 754