
NNBP jest to innowacyjna metoda formowania szkła, polegająca na zastosowaniu w pierwszej fazie procesu wytwórczego prasowania zamiast tradycyjnego dmuchania.
Wprowadzenie tej metody na szeroką przemysłową skalę związane było z chęcią uzyskania przez producentów oszczędności jeśli chodzi o zużycie szkła do produkcji rozmaitych pojemników.
Dzięki tej metodzie wytwórcy zdobyli możliwość osiągania dużo lepszej kontroli nad rozkładem szkła w wytwarzanych przez siebie opakowaniach.
Dzieje się tak dlatego, że sposób w jaki rozdzielane jest szkło na ścianki opakowań został zmieniony i dopracowany. To z kolei przyczyniło się w znaczący sposób do obniżenia wagi samego opakowania szklanego i to nawet o blisko 33 proc. Jednocześnie osiągnięto to bez wywierania negatywnego wpływu na jakość opakowań i możliwości ich zastosowania.
Kluczowym składnikiem w powyższym procesie jest specjalny plunger, czyli schłodzony suwak wewnętrzny w prasie podwójnego działania - nurnik. Jest on używany do formowania gniazda w kształtce wstępnej do rozdmuchiwania w trakcie etapu formowania. Funkcją plungera jest równomierne rozkładanie szkła wewnątrz pustego miejsca gniazda formy i pomaganie w usuwaniu energii cieplnej z wewnętrznej powierzchni kształtki wstępnej.
Tego typu długi plunger powinien idealnie nadawać się do działania w wysokiej temperaturze osiągającej granicę 500 - 570 st. C. Technologia korzysta z metalowego plungera specjalnie po to, żeby kształtować wewnętrzne wgłębienia w butelce w czasie powstawania tzw., przedformy, a nie pęcherzyka powietrznego jak ma to miejsce w innych metodach. Przedforma jest to odlew z żeliwa, w którym z części masy szklanej zwanej kroplą formowany jest wstępny kształt butelki lub słoika szklanego.
Kropla masy szklanej otwiera formę w temperaturze 1200 st. C i potem plunger zamyka formę, prowadzoną przez pneumatyczny młot, pcha roztopione szkło przez całą drogę aż do formy. Następnie plunger jest wycofywany, a forma automatycznie się otwiera. Preforma jest tymczasem przenoszona do kolejnego etapu produkcji.
Butelki powstałe w technologii NNPB mają swoje cechy, które wyróżniają ich od opakowań wykonanych przy zastosowaniu innych metod. Dla przykładu może to być absencja tak zwanych osadów w postaci fal na powierzchni butelki (ang. settle wave), nie występują też wszelkiego rodzaju plamki, które niekiedy pojawiają się na zgrubieniach butelki, które zostają z próżni stosowanej w technologii NNPB. Za sprawą technologii NNPB butelki stają się silniejsze. Metoda pomaga też wcześniej eliminować wszelką stłuczkę, zniszczenie butelek na liniach napełniających.
W wyniku jej stosowania powstają opakowania, w których stosunek ich masy do pojemności jest mniejszy lub zbliżony do 0,5, przy jednoczesnym zachowaniu wszystkich wymaganych własności wytrzymałościowych i specyficznych dla szkła: obojętności chemicznej i higieniczności, zapewniających bezpieczeństwo i zachowujących wszystkie walory przechowywanego w nim produktu, oraz estetyki i elegancji.
W Polsce pionierem jeśli chodzi o stosowanie NNPB była Huta Szkła Jarosław, największy wytwórca szkła opakowaniowego w naszym kraju i jeden z największych zakładów tego typu w Europie. W 2002 r. połączyła się ona z Huta Szkła Antoninek. Miało to związek z potężną inwestycją koncernu Owens - Illinois, który zainwestował ponad 130 milionów dolarów. Powstała spółka Owens-Illinois Polska, ale nazwy obu hut zostały zachowane.