Najważniejsze funkcje oprogramowania do druku 3D Softshaper 2019

Efektywna praca i prezentacja wyników

Optymalizacja i efektywność czasu pracy w druku 3D to jeden z głównych kierunków rozwoju technologii. Przewagą aplikacji w tym nurcie jest selektywne wykonywanie procesu cięcia. Zaimplementowany w oprogramowaniu Softshaper 2019 mechanizm slicer’a automatycznie rozpozna czy wprowadzone przez użytkownika zmiany wymuszają wykonanie ponownego cięcia modelu.

Softshaper 2019 daje użytkownikowi możliwość przeprowadzenia symulacji, oraz zapewnia różne metody wizualizacji ścieżek, co pozwala uzyskać wysoką jakość wydruku. Specjalista druku 3D może szybko zweryfikować: prędkość ekstrudera w dowolnym miejscu na ścieżce, numer głowicy drukującej zadany kontur, ekstruzję materiału w dowolnym punkcie, chłodzenie drukowanego modelu na zadanej warstwie. Ponadto ma możliwość wykonania symulacji dla każdej z poniższych wizualizacji.

Prezentacja wyników

Struktury wsparcia

Najnowsza wersja oprogramowania Softshaper 2019 daje możliwość drukowania podpór obiektowych oznacza to, że użytkownik wstępnie określa przestrzeń podporowania, a następnie definiuje wygląd podpór. Podobnie jak w przypadku wypełnienia użytkownik może modyfikować geometryczny kształt podpór oraz wybierać materiał, z którego mają być wykonane. Może to być materiał, z którego drukowany jest model lub materiał rozpuszczalny.

- Ogromnym uproszczeniem, które zapewnia nam Softshaper 2019 jest możliwość drukowania podpór zagęszczonych. Podpory zagęszczane są tylko w obszarze styku z modelem. W innych obszarach gęstość podpór dobierana jest względem wymaganej sztywności. Pozwala to zaoszczędzić czas na drukowanie podpór, które następnie są przez użytkownika usuwane - wyjaśnia Seweryn Nitek, Software Engineer w Verashape.

Struktury wsparcia

Szczegółowe raporty

Oprogramowanie Softshaper 2019 umożliwia generowanie bardzo szczegółowych raportów dotyczących zarówno wybranej maszyny jak i poszczególnych modeli znajdujących się na scenie. Raport zawiera informacje na temat wybranych parametrów wydruku, specyfikacji poszczególnych części maszyny (ekstruder, stół, komora) oraz parametrach modeli (rozmiar, powierzchnia). Zaawansowane algorytmy pozwalają generować statystyki wydruku dotyczące czasu, ilości zużytego materiału i masy końcowej obiektu.

Raport

Źródło: Verashape

Czytaj więcej:
Druk 3D 231