Ministerstwo Skarbu Państwa nie skieruje wniosku do Rady Ministrów o wyrażenie zgody na prywatyzację Zakładów Azotowych Tarnów i Zakładów Azotowych Kędzierzyn. Powodem jest zbyt niska cena sprzedaży (dotyczy obydwu spółek) oraz w przypadku ZAK zastrzeżenia NIK.3 kwietnia 2006 roku, Nafta Polska podpisała umowy sprzedaży akcji ww spółek z PCC AG. Cena została ustalona na 100 mln zł za 80% akcji ZAK oraz 365 mln za 80% akcji ZAT (tj. odpowiednio 125 mln za 100% ZAK oraz 457 mln za 100% ZAT). Sprzedaż miała być uwarunkowana od uzyskania do 3 listopada 2006 zgody Rady Ministrów i MSP. Prowadzone w ostatnich dniach rozmowy pomiędzy Naftą Polską a PCC, w celu przesunięcia tego terminu nie przyniosły rezultatu – zauważalna jest rozbieżność stanowisk.
MSP jest zdania, że ZAT i ZAK powinny zostać sprywatyzowane, niemniej sprzedaż za powyższą cenę stanowiłaby działanie na szkodę interesów majątkowych Skarbu Państwa. Przyjmując do obliczeń wynik za 2005 rok ZAK zostałby sprzedany za ok. dwuletni zysk, a ZAT za zysk z pięciu lat. Oznacza to, że nabywca po półtora roku uzyskałby zwrot z inwestycji. Cena ta zdecydowanie odbiega od godziwej wartości tych firm.
Ponadto, powodem decyzji MSP w odniesieniu do ZAK jest zdecydowanie krytyczne wystąpienie pokontrolne NIK. Izba stwierdza min, iż prowadzenie równoległych negocjacji cenowych z kilkoma oferentami, mogłoby zwiększyć cenę.
Decyzja MSP jest niełatwa, gdyż co do zasady, spółki skarbu potrzebują solidnych, prywatnych właścicieli. Jednak wiarygodność procesu prywatyzacji wymaga, aby uczyć się na błędach. Lista nietrafionych decyzji prywatyzacyjnych z ostatnich kilkunastu lat jest i tak zbyt długa.
W najbliższym okresie przedstawione zostaną zamierzenia MSP wobec ZAK i ZAT opracowane wraz z Naftą Polską. Rozpatrywane ścieżki obejmują wprowadzenie na giełdę lub powtórzenie procesu przetargu i negocjacji z inwestorami.
Źródło: Ministerstwo Skarbu Państwa
