Obróbka wiórowa to nadawanie kształtu przedmiotom za pomocą narzędzi usuwających warstwowo naddatek materiału obrabianego. Podczas takiej obróbki powstają charakterystyczne wióry, którym zawdzięcza swą nazwę. Materiałem w stosunku do którego można stosować tę metodę są m.in tworzywa sztuczne.
Skrawalność tworzyw termoplastycznych
Termoplasty są jak wiadomo - w zależności od temperatury - ciągliwe lub kruche. Należy zatem tak dobrać prędkość cięcia oraz posuw i geometrię cięcia, aby powstające ciepło w dużej mierze odprowadzane było wraz z wiórami. Wadliwe rozgrzanie prowadzi zaś do topnienia lub przefarbowania powierzchni.
Do skrawanie tworzyw sztucznych można używać zwykłych maszyn nadających się również do obróbki drewna lub nawet metali. Sama geometria cięcia zależy od rodzaju tworzywa. Bardzo istotne jest jednak naostrzenie krawędzi. Przy tworzywach bardzo ścierających się przy pracy używa się narzędzi diamentowych.
Jeśli chodzi zaś o chłodzenie to najlepszą metodą chłodzenia jest odprowadzanie ciepła z wiórami. Przy termoplastach dobrze funkcjonuje także chłodzenie sprężonym powietrzem. Przy użyciu niektórych środków chłodzących mogą pojawiać się jednak pęknięcia na tworzywie.
Mocowanie obrabianego półwyrobu z tworzyw
Wiele problemów w obróbce tworzyw skrawaniem powstaje przez nieprawidłowe zamocowanie półproduktu. Problemy z wymiarem, pękanie płyt podczas obróbki, to skutek, który w niektórych sytuacjach może powodować zagrożenie także dla pracujących osób.
Tworzywa sztuczne są bardziej miękkie niż metale. Dlatego pod wpływem użycia zbyt dużej siły mogą się deformować. Najczęściej zdarza się to przy toczeniu, w tym głównie rur. Jeśli zamocuje się rurę ze zbyt wysokim naciskiem, to będzie miała ona skłonność do tzw. odsprężynowania po wyjęciu jej z maszyny i tym samym zmiany swojego wymiaru i geometrii.
Redukowanie ścisku nie jest dobrym rozwiązaniem, poza tym jest również ryzykowne, ponieważ może prowadzić do wypadania części podczas obróbki. Przy czym element obrabiany musi być dobrze zamocowany. Jedną z możliwości jest lekkie, ale pewne zamocowanie rury: wytoczenie dopasowanego, krótkiego wsadu do wnętrza rury, włożenie wsadu i zamocowanie rury tą stroną. Tym samym wsad zabezpiecza rurę przed deformacją powodowaną dużym naciskiem. Części z tworzyw sztucznych o większych średnicach i grubszych ściankach można przykręcić do płyty lub bezpośrednio do blatu maszyny. Nowoczesne obrabiarki mają możliwość mocowania od wewnątrz i z zewnątrz, co tylko usprawnia bezpieczny uchwyt.