Ocena gardzieli leja zasypowego to jeden z aspektów służących przy prawidłowym wyborze wtryskarki.Zbyt często nie przywiązuje się należytej uwagi do temperatury i systemu chłodzenia leja bądź też uważa się, że jest to zagadnienie nieistotne lub, że wystarczy jedynie uniknąć tzw. „mostkowania” granulatu nad ślimakiem. W rzeczywistości jest to pierwsze miejsce, w którym dochodzi do zetknięcia się tworzywa z wtryskarką i od tego momentu rozpoczyna się praca nad jakością produktu finalnego.
Gardziel leja powinna być dobrze zaprojektowana, tzn. tak, aby nie tworzyła stref powodujących zaleganie, w których mogłoby następować zaleganie tworzywa, pyłu, pigmentów, materiałów smarujących lub innych dodatków. Nawet jeżeli temperatura leja jest niska, to osadzanie się materiału w takich obszarach może wpłynąć na jego jakość. Przykładowo tworzywo lub jego zlepki mogą spadać na ślimak w porcjach wpływając w ten sposób na powtarzalność ilości wtryskiwanego tworzywa lub na czas powrotu ślimaka, a to z kolei negatywnie wpływa na jakość stopionego tworzywa.
System chłodzenia gardzieli leja jest bardzo często tak umieszczony, że jego efektywność jest niewielka (patrz rysunek: Na górze przedstawiono błędną konstrukcję, na dole zalecaną). W efekcie temperatura gardzieli może osiągnąć dużą wartość (ponad 100 st. C). Z tego powodu granulki w dolnej części gardzieli mogą zmięknąć i stać się lepkie w momencie dotarcia do ślimaka. Będą one tworzyć skupiska lub przywierać do ślimaka i przez to powodować zmiany w ilości wtryskiwanego tworzywa, czasu powrotu ślimaka i tym samym bezpośrednio pogarszać jakość stopionego tworzywa. Z drugiej strony zbyt niska temperatura gardzieli może doprowadzić do skraplania się wody znajdującej się w atmosferze, czego efektem są problemy takie jak hydroliza, spienienie stopionego tworzywa lub kratery.
