Odpowietrzanie form przy stosowaniu tworzywa jest szczególnie istotne, w związku z czym temu zagadnieniu należy poświęcić specjalną uwagę i to zarówno przy projektowaniu formy, jak również przy jej rozruchu.Zachowanie takiej specjalnej czujności jest konieczne, ponieważ przypalanie detali spowodowane niewłaściwym odpowietrzaniem jest w przypadku tworzyw trudne do zaobserwowania. W przypadku innych żywic nieodpowiednie odpowietrzanie powoduje natomiast zaczernianie i przypalanie detali. Tworzywo krystaliczne daje natomiast niewidoczne skazy lub niezauważalne białe ślady na formie.
Problemy z odpowietrzaniem w przypadku zastosowania tworzywa acetalowego staną się bardziej widoczne po spryskaniu formy rozpylaczem opartym na węglowodorze lub nafcie tuż przed wtryskiem. Jeżeli odpowietrzanie jest nieodpowiednie, wówczas węglowodór spowoduje czarne plamki wszędzie tam, gdzie zostanie uwięzione powietrze. Ta technika jest szczególnie użyteczna przy wykrywaniu słabej wentylacji w formach wielogniazdowych.
Wygodnym źródłem węglowodoru jest spryskiwacz antykorozyjny. Kanały odpowietrzające powinny być ulokowane w końcu każdego kanału doprowadzającego oraz w każdym skrzyżowaniu przepływu, gdzie może być uwięzione powietrze i w związku z tym powstają linie zgrzewu.
Umiejscowienie linii zgrzewu można określić przez niepełny wtrysk. Tylko brak odpowietrzania w połączeniu z nadmiernie szybkim wtryskiem powodują korozję formy na liniach zgrzewu przy przetwarzaniu tworzywa (efekt diesla).
Niewłaściwe odpowietrzanie formy z tworzywem może być przyczyną stopniowego gromadzenia się osadu tam, gdzie powinny być umiejscowione otwory wentylacyjne oraz w szczelinach formy, przez które zachodzi ograniczone odpowietrzanie. Powstający osad składa się z białego materiału utworzonego ze śladów gazu wydobywającego się przy normalnym wtrysku.
Właściwe odpowietrzanie formy umożliwia ucieczkę tego gazu wraz z powietrzem z gniazd formy. Słabe odpowietrzanie może być też przyczyną redukcji właściwości fizycznych na liniach zgrzewu.
Problemy z odpowietrzaniem są jeszcze bardziej widoczne za sprawą wysokiej temperatury topnienia, długi okres przebywania lub w miejscach zalegania w cylindrze wtryskowym. To wszystko generuje zaś większe niż zwykle ilości gazu. Szybki wtrysk również przyczynia się do przyspieszenia wyżej wymienionych problemów. Odpowietrzanie zwykle odbywa się na linii podziału formy i jest zapewnione przez wykonanie kanałów w płycie gniazdowej oraz we wkładkach.
W niektórych przypadkach odpowietrzanie może być zapewnione wokół wypychacza. Wypychacze, które nie poruszają się z systemem wypychania mają tendencję do zapychania się i w związku z tym po krótkim czasie nie mogą zapewnić odpowiedniego odpowietrzenia.
Odpowietrzenie systemu kanałów doprowadzających jest bardzo pomocne w zredukowaniu ilości powietrza, które musi być usunięte przez gniazda formy. Ponieważ przetryski w kanałach doprowadzających nie mają wpływu na jakość gotowej wypraski, odpowietrzenia te mogą być nieznacznie głębsze niż odpowietrzenia gniazd, np. 0,06 mm.
Wykorzystano m.in materiały firmy DuPont
