Odzysk energii na przykładzie Wiednia

Odzysk energii na przykładzie… 35 tys. ton węgla, 35 mld m3 gazu naturalnego lub 25 tys. ton oleju napędowego powstaje każdego roku w Wiedniu na skutek działania spalarni odpadów tworzyw sztucznych. To ogromny zysk dla mieszkańców austriackiej stolicy.

Działanie instalacji o nazwie Spittelau to konkretny przykład zalet przynoszonych przez technologię odzysku energii. Dzięki wykorzystaniu odpadów z tworzyw sztucznych w wiedeńskiej Instalacji Termicznego Przekształcania Odpadów osiągane są istotne oszczędności w skali rocznej.

Jak przypomina stowarzyszenie PlasticsEurope, odzysk energii oznacza spalanie odpadów z tworzyw sztucznych z równoczesnym produkowaniem energii do celów wytwarzania elektryczności, pary wodnej lub na potrzeby ogrzewania.

Odzysk energii jest szczególnie wskazany w przypadku zmieszania lub zanieczyszczenia frakcji odpadów z tworzyw sztucznych. W tym przypadku stosuje się zarówno zmieszane odpady z gospodarstw domowych, jak i pochodzące z unieszkodliwiania zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego oraz pojazdów wycofanych z eksploatacji. Przykładami takich instalacji są spalarnie odpadów komunalnych, w tym modelowa tego typu instalacja w centrum austriackiej stolicy.


Rocznie w wiedeńskiej spalarni unieszkodliwia się ok. 450 tys. ton odpadów, co odpowiada 54 proc. całości odpadów miasta. Blisko jedna piąta zużywanej w Wiedniu energii powstaje dzięki spalaniu odpadów komunalnych. Instalacja Spittelau jest największą spalarnią i podstawowym producentem ciepła.

Składa się z dwóch zakładów: instalacji spalania odpadów i elektrociepłowni. Łącznie zakład jest w stanie wytwarzać 460 MW energii. Dziennie otrzymuje do zagospodarowania odpady przywożone przez 250 śmieciarek. To 1,2 tys. ton domowych odpadów. W ośmiu różnych miejscach następuje ich opróżnianie i kierowanie do zbiornika mającego pojemność 7000 m3. W czasie spalania wykorzystywane są wszystkie możliwe osiągnięcia techniczne, aby osiągnąć możliwie wysoką temperaturę. Dzięki temu na niskim poziomie pozostaje emisja szkodliwych substancji. Spalanie nadzorowane jest systemem monitoringu.