Prędkość i ciśnienie wtrysku odgrywają przy przetwórstwie wtryskowym rolę, której nie można nie doceniać. W przeciwnym razie może dojść bowiem do licznych komplikacji.Wszystkie nowoczesne wtryskarki dają możliwość regulacji ciśnienia wtrysku niezbędnego do uzyskania założonej prędkości napełniania formy. Optymalna prędkość wtrysku zależy tym samym od geometrii wytwarzanego detalu, wielkości przewężki oraz temperatury stopionego tworzywa. Podczas wtryskowego wytwarzania cienkich detali zazwyczaj konieczne jest szybkie napełnienie formy, gdyż musi się ono zakończyć do momentu aż tworzywo zakrzepnie. W przypadku detali grubych lub detali ze stosunkowo małymi przewężkami pożądane jest czasami zmniejszenie prędkości wtrysku. Operacja taka ma na celu opóźnienie momentu zakrzepnięcia przewężki, a przez to przeznaczenia możliwie długiego czasu na zagęszczenie detalu.
Połysk powierzchni będzie bardziej równomierny przy szybkim wtrysku, dzięki czemu forma zostanie wypełniona zanim przetwarzane tworzywo zacznie krystalizować. Prędkość wtrysku tworzyw wzmocnionych włóknem szklanym lub w inny sposób, musi być wyższa gdyż tworzywa takie krzepną szybciej niż polimery niewzmocnione.
Pamiętać należy, że zbyt wysoka prędkość ścinania w przewężce może negatywnie wpłynąć na własności wypraski. Niska jakość wykończenia powierzchni (krystaliczność) zazwyczaj jest wynikiem zbyt wczesnego, spowodowanego zbyt wolnym wtryskiem skrzepnięcia tworzywa. Wadę taką często myli się z nierównomiernym rozprowadzeniem włókien szklanych lub zawilgoceniem tworzywa (kraterami).
Lepkość stopionego tworzywa zwiększa się wraz ze wzrostem zawartości włókna szklanego. Z tego powodu ciśnienie wtrysku tworzyw wzmocnionych włóknem szklanym jest wyższe niż w przypadku tworzyw niewzmocnionych. Zazwyczaj konieczne jest stosowanie ciśnień w granicach 75 do 100 MPa.
Nadmierne ciśnienie panujące tuż przed całkowitym napełnieniem formy może nadmiernie obciążać obszar w pobliżu przewężki i spowodować pogorszenie własności wytwarzanej wypraski. Często wskazane jest stosowanie dwustopniowego cyklu napełniania. W takich przypadkach początkowy wtrysk odbywa się z dużą prędkością w celu zgodnego z wymaganiami napełnienia formy, po czym prędkość napełniania zmniejsza się w celu uniknięcia przegrzania w końcowej fazie napełniania. Moment przejścia od dynamicznego wtrysku do statycznego podtrzymywania ciśnienia (punkt przełączenia) należy jak najbardziej odsunąć w czasie, jednakże musi on nastąpić przed całkowitym napełnieniem formy.
Wykorzystano materiały firmy DuPont
