Stowarzyszenie EuPC wyraziło zaniepokojenie w związku z art. 73 francuskiej ustawy nr 2015-992 dotyczącej transformacji energetycznej i wdrożenia tzw. zielonego wzrostu. Krytykowany ustęp przewiduje ograniczenia na francuskim rynku dla stołowych naczyń jednorazowych (szklanki, filiżanki i talerze) z tworzyw sztucznych począwszy od dnia 1 stycznia 2020. Projekt rozporządzenia został wysłany do notyfikacji Komisji Europejskiej i państw członkowskich w dniu 27 lutego 2016 roku, rozpoczynając okres zawieszenia, który wygaśnie w dniu 27 maja 2016 roku. Ustawa ta określa zakres ograniczeń oraz główne cechy charakterystyczne dla bioproduktów i produktów kompostowalnych w warunkach domowych, które są autoryzowane do użycia.Przetwórcy tworzyw sztucznych reprezentowani przez EuPC zgłaszają szereg zastrzeżeń do wprowadzanych zmian w prawie:
- Naruszenie artykułów 27 i 28 TFUE: zdaniem EuPC regulacja ta uderza w unijnych producentów naczyń jednorazowych, bez uwzględniania pochodzenia produktów oraz swobodnego przepływu towarów w Unii Europejskiej.
- Nowe prawo nie opiera się na czynnikach środowiskowych i nie bierze pod uwagę wyników studium porównawczej oceny cyklu życia (LCA) naczyń stołowych do użytku jednorazowego zleconego przez producentów naczyń jednorazowych z tworzyw sztucznych. W analizie zastosowano dwa rodzaje naczyń stołowych: talerze (jednorazowego użytku naczynia z PP, PS, PLA, masy celulozowej i talerze wielokrotnego użytku ceramiczne) oraz kubki (jednorazowe kubki z PP, PS, PLA, powlekane PE, kubki wielokrotnego użytku ze szkła). Badanie zostało przeprowadzone zgodnie z normami ISO 14044 i 14040 i zostało poddane procesowi przeglądu. Jakość danych została oceniona zgodnie z kryteriami określonymi przez metodologię PEF Komisji Europejskiej. Badanie nie dostarcza żadnych dowodów na potrzebę stosowania naczyń wykonanych z innych materiałów w kontekście oddziaływania ich na środowisko i nie potwierdza potrzeby wprowadzenia zakazu stosowania naczyń z tworzyw sztucznych. Ich obraz pod względem wpływu na środowisko często przedstawiany jest w negatywnym świetle, co w świetle wyników tego badania absolutnie się nie potwierdza.
- Nie jest technicznie możliwa produkcja: nie da się wyprodukować szklanek, filiżanek i talerzy, które są zgodne na przykład ze standardami włoskimi lub francuskimi dotyczącymi domowego kompostowania odpadów z tworzyw sztucznych, w odniesieniu do grubości produktów. Ponadto większość tych produktów jest stosowana do gorących potraw, co wyklucza technicznie wykonanie produktu o odporności termicznej przydatnego do kompostowania w temperaturze 25°C.
- Brak przystosowania, ponieważ nie bierze się pod uwagę funkcjonalności produktów: zdrowia, higieny i względów sanitarnych (np. szpitala), bezpieczeństwa (więzień), zmniejszenie ilości zużywanego paliwa (samoloty, transport), przydatność (automaty) itd.
- Brak powiązania z koncepcją gospodarki obiegu zamkniętego: większość szklanek, filiżanek i talerzy jest wprowadzana do systemów recyklingu w każdym kraju, ponieważ są one wykonane z mono PP, PS lub mono PET. Niektórzy recyklerzy w Europie opracowali system zbiórki specyficzny dla plastikowych jednorazowych naczyń zastawy stołowej w firmach i miejscach publicznych.
- Nowe rozwiązanie jest nieefektywne w walce z morskimi zanieczyszczeniami: zachodzi poważne ryzyko, że niektórzy konsumenci przyjmą, że biodegradowalne naczynia z tworzyw sztucznych mogą być pozostawione w przyrodzie po użyciu ze względu na brak informacji, że produkt kompostowalny w warunkach domowych to nie to samo, co produkt biodegradowalny. Kompostowanie domowe tych produktów przeniesie publiczne składowiska w kierunku niekontrolowanych składowisk domowych lub bezpośrednio w środowisku. Kontrolowane systemy zbiórki są niezbędne w celu utrzymania zasobów gospodarki obiegu zamkniętego.
- Zagrożenie dla zatrudnienia i działalności gospodarczej: ta regulacja zagraża setkom miejsc pracy we Francji i w pozostałych krajach UE i uderza w bardzo dynamiczny sektor małych i średnich przedsiębiorstw, które eksportują do 20 proc. własnej produkcji.
- "rola głównego czynnika strukturalnego" dla definicji tworzywa sztucznego; także "kubki", "okulary", "szklanki" nie jest jasno zdefiniowana. Definicje te są kluczowymi elementami dla przetwórców tworzyw sztucznych w celu zrozumienia zakresu prawa i zobowiązań. Brak precyzji wpływa negatywnie na inwestycje w produkty
- "jednorazowe kubki, szklanki i talerze" są zdefiniowane w odniesieniu do ich konstrukcji do jednorazowego użytku. Przetwórcy nigdy nie projektowali zastawy stołowej wyłącznie do jednorazowego użytku, ponieważ produkty te mogą być wykorzystywane wielokrotnie (na przykład kubek do wody na spotkaniu w biurze, czy w gospodarstwach domowych).
