W odniesieniu do samego PET, aby osiągnąć cele na 2025 r., w skali globalnej konieczne byłoby powstanie co najmniej 1800 nowych zakładów recyklingu o średniej wydajności 25 tys. ton na rok. Ponadto, aby osiągnąć cele wyznaczone na rok 2030, wymagany byłby ponad 20-procentowy CAGR, przy zapotrzebowaniu na prawie 600 nowych zakładów recyklingu rocznie w ciągu najbliższych 9 lat dla trzech wspomnianych polimerów.
Inwestycje wymagane do zwiększenia mocy przerobowych zależą nie tylko od rentowności finansowej zakładu recyklingu, gdzie koszty obejmują m.in. logistykę, sortowanie, zbieranie, mycie, suszenie, mielenie oraz w razie potrzeby atesty dla kontaktu z żywnością. W grę wchodzi również dostępność wysokiej jakości surowców do zasilania zakładów, co zdaje się być największym wyzwaniem.
Nadal istnieją rynki, na których brakuje popytu końcowego na polimery z recyklingu do zastosowań o wysokiej wartości, które napędzają wzrost nowych mocy produkcyjnych. Obecnie, bez fundamentalnych zmian w polityce lub bardziej zdecydowanych i pilnych działań przemysłu w zakresie zarządzania odpadami, osiągnięcie tych wskaźników wzrostu będzie trudne.
Aby zniwelować lukę w podaży i popycie, konieczna jest znaczna poprawa zbiórki odpadów w ujęciu globalnym. Poziom zbiórki odpadów z tworzyw sztucznych jest ogólnie niski na całym świecie, a zanieczyszczenia tych odpadów są znaczącym ograniczeniem w procesie recyklingu. Dlatego też zarówno ilość, jak i jakość zbieranych odpadów musi ulec poprawie, aby sprostać wymaganiom stawianym przez rynek.
Chociaż fizyczny akt zbiórki jest kwestią najistotniejszą, upewnienie się, że materiał jest kompatybilny z obecnymi systemami zbiórki i sortowania jest pierwszym krokiem do zwiększenia ilości surowca, który może być przetwarzany przez zakłady odzysku materiałów. Następnie, w miarę rozwoju technologii, rozszerzenie zakresu i rodzajów zbieranych odpadów będzie w stanie umożliwić łańcuchowi dostaw recyklingu dostarczenie większej ilości gatunków w celu zaspokojenia zapotrzebowania nowych rynków końcowych.
Projektowanie pod kątem recyklingu ma kluczowe znaczenie dla uwzględnienia zgodności materiałów i składu tak, aby zapewnić techniczną możliwość recyklingu i akceptację przez systemy zbiórki. Ponieważ marki handlowe dążą do tego, by do 2025 r. opakowania w 100% nadawały się do recyklingu, wielokrotnego użytku lub kompostowania, oczekuje się znacznych usprawnień w tym zakresie.
Współpraca między rządem a przemysłem jest niezbędna, ze szczególnym uwzględnieniem:
- legislacji wspierających zbiórkę odpadów, takich jak systemy depozytowo-kaucyjne i rozszerzona odpowiedzialność producenta (ROP)
- harmonizacji w ramach łańcucha dostaw, wspieranej przez koordynację i wytyczne stowarzyszeń handlowych
- wsparcia i inwestycji ze strony marek handlowych i producentów w poprawę możliwości recyklingu produktów i opakowań, jak również w rozwój infrastruktury zbiórki, tak aby dostarczyć większą ilość jakościowych materiałów do recyklingu.
Wszystko to wymaga zaangażowania konsumentów w programy recyklingu, w celu ograniczenia zaśmiecania środowiska tworzywami sztucznymi, aktywnego recyklingu, a także zmiany zachowań zakupowych konsumentów w kierunku bardziej zrównoważonych produktów, w tym tych zawierających surowce wtórne.
Paula Leardini
Starszy analityk ds. recyklingu tworzyw sztucznych w ICIS
