Formy gorącokanałowe
Czas teraz na przejście do zagadnienia związanego z formami gorącokanałowymi.Jak już wspomniano są one droższe, niemniej jednak w przypadku małej liczby gniazd nie jest to różnica bardzo znacząca w porównaniu z formą zimnokanałową trójpłytową. W tego typu formach, co szczególnie ważne, objętość wtrysku dostarczana przez układ wtryskowy jest wykorzystywana znacznie optymalniej. Powodem tego jest to, że wypraski są otrzymywane z całej objętości wtrysku. Formy przyczyniają się też do oszczędności zużywanych materiałów i czasu. Nie ma tu bowiem potrzeby wykonywania przemiału z wlewków, bo po prostu tych wlewków nie ma.
Inną cechą form jest też ich większa wrażliwość na zanieczyszczenia. Formy gorącokanałowe są bardziej wrażliwe na zanieczyszczenia niż formy zimnokanałowe, wymagają więc zwracania znacznej uwagi na zanieczyszczenie granulatu i regranulatu jeśli jest on dodawany.
Forma gorącokanałowa musi zapewniać łatwą i szybką zmianę koloru tworzywa. Możliwa jest tu zmiana koloru po 10-15 cyklach od momentu podawania przez układ uplastyczniający właściwej barwy tworzywa. Warto wiedzieć, że czas uruchomienia produkcji od włączenia systemu gorącokanałowego powinien wynosić 15 - 30 minut.
Podział systemów gorącokanałowych, tak samo jak w formach zimnokanałowych, odbywa się wedle kryterium doprowadzenia tworzywa na systemy z wlewem bezpośrednim oraz z wlewem pośrednim przez układ kanałów w rozdzielaczu.
Jeśli chodzi o wlew bezpośredni czołowy, to można napisać, że jest to najprostszy sposób zastosowania systemu goracokanałowego. Jest to forma wtryskowa, w której tuleja wtryskowa została zastąpiona przez ogrzewaną dyszę, zwaną również grzaną tuleją wtryskową.
Następstwem takiego stanu rzeczy jest sytuacja, w której w miejsce wlewka prętowego wymagającego odcięcia usuwanego w kierunku cylindra wtryskowego otrzymuje się wyrób bez wlewka z niewielkim śladem w miejscu wtryskiwania. Rozwiązanie to jest stosowane zwłaszcza wtedy, gdy forma jest jednokrotna, lub w przypadku, gdy główny wlewek stanowiłby dużą część objętości wtrysku. Ta druga ewentualność ma miejsce w przypadku dużych form, gdy dysza cylindra wtryskowego znajduje się w znacznej odległości od gniazda formującego. W celu wyeliminowania tego zbędnego odpadu stosuje się grzaną tuleję.
Omawiając natomiast wlew przez rozdzielacz (pośredni) czołowy wielopunktowy trzeba zauważyć, że stosowany jest on w przypadku dużych wyrobów oraz w przypadku, gdy stosunek drogi płynięcia do grubości ścianki osiąga dużą wartość. Zastosowanie systemu gorącokanałowego zastępuje formę z dwiema płaszczyznami podziału, a także gwarantuje wyeliminowanie odpadu w postaci wlewka.
Standardowa konstrukcja systemu gorącokanałowego składa się z kilku niezbędnych elementów.
Najważniejszy to gorąca tuleja wtryskowa, która jest odpowiednikiem tulei wtryskowej w formie zimnokanałowej. Odpowiada ona za podawanie tworzywa do rozdzielacza gorącokanałowego. Jest ponadto podgrzewana, posiada czujnik temperatury i jest podłączona do sterownika gorącokanałowego.
Kolejny element systemu to rozdzielacz. Ta część budowy systemu gorącokanałowego uczestniczy w doprowadzeniu tworzywa do dysz gorącokanałowych. Jest podgrzewana i wyposażona w czujniki temperatury, a także podłączona do sterownika gorącokanałowego.
Ostatnią składową w łańcuchu systemu gorącokanałowego są dysze. To ważne elementy budowy systemu gorącokanałowego. Odpowiadają one za sprawne doprowadzenie tworzywa do gniazd formujących. Są podgrzewane i podłączone do sterownika.
Wszystkie elementy systemu gorącokanałowego są podłączone do urządzenia sterującego. Urządzenie to posiada pulpit, przy pomocy którego można nastawić parametry pracy systemu.
Istotnym elementem opisu musi być także zagadnienie chłodzenia wyprasek. Na formę wtryskową należy patrzeć bowiem jak na wymiennik ciepła. Większość energii, która została dostarczone do tworzywa w wyniku uplastyczniania musi zostać również odebrana. Wypraski powinny być doprowadzone do odpowiedniej sztywności, tak aby możliwe było ich usunięcie. Dla każdego tworzywa określona jest maksymalna temperatura, przy której może ono być usuwane z formy.
