"Od lat 60-tych XX w. światowa produkcja tworzyw sztucznych wzrosła dwudziestokrotnie, osiągając 322 mln ton w 2015 r. Przewiduje się, że w ciągu kolejnych dwudziestu lat liczba ta jeszcze się podwoi.” Między innymi takimi danymi Unia Europejska uzasadnia konieczność opracowania strategii mającej na celu zredukowanie ilości odpadów plastikowych.
Opracowana w 2018 roku Europejska strategia na rzecz tworzyw sztucznych w gospodarce o obiegu zamkniętym dobitnie świadczy o tym, że Unia Europejska dostrzega ten problem i stara się mu zaradzić. Jednym z elementów wdrażania tej strategii jest Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/904 z dnia 5 czerwca 2019 r. w sprawie zmniejszenia wpływu niektórych produktów z tworzyw sztucznych na środowisko. Dyrektywa ta obliguje państwa członkowskie do podjęcia określonych działań.
Już od 3 lipca 2021 roku obowiązywać będzie zakaz wprowadzania do obrotu produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych takich jak:
- plastikowe sztućce i talerze,
- plastikowe słomki i mieszadełka do napojów,
- plastikowe patyczki kosmetyczne,
- styropianowe (polistyrol) opakowania do gorących potraw i napojów,
- plastikowe patyczki do mocowania balonów.
W tym samym czasie wejdzie w życie obowiązek widocznego, czytelnego i nieusuwalnego oznakowania na opakowaniu lub na samym produkcie dla innej grupy produktów jednorazowego użytku zawierających tworzywa sztuczne takich jak:
- artykuły higieniczne dla kobiet,
- chusteczki nawilżane,
- wyroby tytoniowe z filtrem,
- kubki na napoje
O ile używanie słomek plastikowych od dawna budziło kontrowersje, to niejeden z nastawionych proekologicznie konsumentów będzie zdziwiony, że wybierając papierowy kubek do kawy na wynos tak naprawdę wybiera produkt papieropodobny, który do recyklingu bynajmniej się nie nadaje.
Selektywna zbiórka drogą do sukcesu
Wspomniana dyrektywa wyznacza jeszcze kilka innych kluczowych dat. Państwa członkowskie zostały zobowiązane do wprowadzenia takich rozwiązań, aby do 2025 roku 77% wszystkich butelek na napoje o pojemności do 3 litrów było zbieranych selektywnie. Do 2029 wskaźnik ten ma wzrosnąć już do 90%. Badania austriackie wykazały, że taki poziom zbiórki można najlepiej osiągnąć poprzez wprowadzenie systemu depozytowego. System kaucyjny, jak również obligatoryjna rozszerzona odpowiedzialność producenta, to bardzo oczekiwane rozwiązania. W dużym stopniu wpłyną one na przemodelowanie systemu gospodarowania odpadami, którego finansowanie opiera się obecnie w lwiej części na opłatach nakładanych na mieszkańców.
Nacisk na recykling PET
Jednak osiągnięcie określonego wskaźnika selektywnej zbiórki to nie jedyny wymóg odnośnie butelek PET. Od 2025 butelki PET muszą zawierać co najmniej 25%, a od 2030 roku 30% tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu. Są to konkretne działania wymuszające rzeczywisty recykling, ponieważ do tej pory w świadomości niektórych decydentów, recykling PET kończył się wraz z jego selektywną zbiórką.
Rozwiązania stosowane przy utylizacji PET
Butelki PET są przetwarzane na granulat przy użyciu różnych metod recyklingu. Granulat ten jest wykorzystywany do produkcji nowych butelek, jak również do produkcji innych wyrobów, takich jak tekstylia, folie czy inne opakowania. W rezultacie z jednorazowych butelek PET powstają nowe produkty i zmniejsza się udział nowo produkowanego plastiku.
Opróżnianie - jedna z możliwości związanych z zagospodarowaniem PET. Za pomocą specjalistycznych urządzeń można szybko i skutecznie opróżnić pełne butelki PET, kartony i puszki z napojami - takie, które zostały napełnione lub oznakowane w nieprawidłowy sposób albo dla których upłynął okres przydatności do spożycia. Opróżnione opakowania są następnie zgniatane i przy użyciu prasy belującej mogą zostać przetworzone w zajmujące niewiele miejsca bele.
Perforowanie - innym rozwiązaniem stosowanym przy utylizacji PET jest ich perforowanie. Tutaj, pełne lub puste butelki PET, z zamknięciem lub bez, zanim zostaną spasowane, są wcześniej perforowane. Powstałe otwory umożliwiają wydostanie się powietrza na zewnątrz opakowania, dzięki czemu prasowanie jest bardziej efektywne. Zapewnia to zmniejszenie kosztów transportu i magazynowania.
Miażdżenie - w przypadku utylizacji PET poprzez miażdżenie, opróżnione pojemniki są perforowane i zgniatane. Odbywa się to za pomocą specjalnego systemu wałków. W ten sposób ścianki boczne zahaczają o siebie i redukcja objętości jest w pełni zachowywana. Dodatkową zaletą miażdżenia jest nieodwracalne zniszczenie kaucjonowanych butelek PET i puszek.
To rozwiązanie w zakresie zagospodarowania odpadów PET redukuje przestrzeń potrzebną na gromadzenie zwracanych pustych opakowań do ok. 25 do 30% ich pierwotnej objętości, a tym samym również czas potrzebny na ich utylizację.
Płatkowanie - podczas procesu płatkowania butelki PET są rozdrabniane na małe cząstki PET (ok. 10 mm szerokości i 30-50 mm długości). Następnie przechodzą one przez proces czyszczenia na sucho i na mokro. Intensywne czyszczenie usuwa brud i zanieczyszczenia z płatków. Płatki są następnie rozdzielane na poszczególne kolory. Takie płatki mogą być przetopione i ponownie wykorzystane.
Miażdżenie i zagęszczanie - w przypadku rozwiązania polegającego na miażdżeniu i zagęszczeniu odpadów PET opróżniane pojemniki są w pierwszym etapie miażdżone. Dzięki temu objętość pustych butelek PET zmniejsza się nawet o 90%. W kolejnym procesie zagęszczania zmiażdżone butelki PET są prasowane w kompaktowe bele.
Zagęszczanie - inną możliwością utylizacji PET jest zwykłe zagęszczanie. Dzięki temu rozwiązaniu, otwarte lub perforowane butelki PET są prasowane w kompaktowe bele surowca. Pozwala to na zmniejszenie objętości nawet o 95%, co obniża koszty magazynowania i transportu. Perforowane lub zmiażdżone butelki PET mogą być sprasowane w znacznie bardziej zwarte bele niż te, które nie zostały wstępnie przetworzone.
Belownice kanałowe HSM VK 4812 P.
