Innym sposobem klasyfikowania środków antyadhezyjnych jest podział ze względu na typ przetwarzanych tworzyw. Specjalistycznych rozdzielaczy używamy więc do duroplastów, termoplastów, kauczuków, PVC, poliuretanów, żywic.
W każdym z tych przypadków rozdzielacz może być silikonowy lub bezsilikonowy.
Środki rozdzielające możemy również podzielić na nietrwałe (nieodkładające się w formie) oraz półtrwałe (tworzące warstwę wytrzymującą kilkadziesiąt cykli) np. Formula 12.
Warstwę rozdzielającą środka półtrwałego należy od czasu do czasu usuwać środkami czyszczącymi formy a następnie nakładać nową.
Kolejnym kryterium podziału (tym razem ze względu na bezpieczeństwo użytkowania) jest aspekt palności. Większość środków na rynku jest palna, co spowodowane jest głównie przez palny gaz pędny zastosowany w aerozolu, jak również przez ropopochodne smary będące zazwyczaj jednym z głównych składników rozdzielaczy. Nieliczne niepalne preparaty (zwykle wysokotemperaturowe) jako gaz pędny aerozolu wykorzystują niepalny dwutlenek węgla, lub są wodną zawiesiną. Niepalność preparatu ma jednak zwykle wpływ na dużo wyższą cenę dlatego też są one stosowane tylko tam, gdzie są technologicznie naprawdę niezastąpione. Niepalnymi środkami są m.in. Formula 1 HT i Formula 12.
Ważnym kryterium jest również rodzaj opakowania. Środki antyadhezyjne na polskim rynku są najczęściej dostępne w formie aerozolu. Ten typ opakowania pozwala na równomierne, precyzyjne pokrywanie powierzchni formy i aplikowanie preparatu w miarę potrzeby - gdy jakość odformowania się znacząco pogarsza. W zależności od wydajności preparatu, kształtu i stanu formy może się to odbywać co kilka lub kilkanaście (kilkadziesiąt dla środków półtrwałych) cykli produkcyjnych.
Dużym ułatwieniem są aerozole wyposażone w zawór 360°, umożliwiające aplikację do góry dnem co zwłaszcza może mieć znaczenie przy operowaniu na dużych i nietypowych formach.
Rozdzielacze występują również w opakowaniach luzem. Po pierwsze mogą to być typowe uniwersalne środki (mające odpowiedniki aerozolowe), które są dostosowane do automatów dozujących. W takie automaty wyposażone są zwłaszcza duże firmy produkcyjne wyposażone w dziesiątki wtryskarek.
Niektóre preparaty występują natomiast wyłącznie w formie płynnej. Dotyczy to zwłaszcza wytwarzania produktów, których jakość warstwy rozdzielających bezpośrednio wpływa na jakość i strukturę powierzchni tworzywa – poliuretanów, laminatów, niektórych kauczuków. Warstwy rozdzielacza muszą być wtedy precyzyjnie nakładane poprzez pistolet natryskowy, użycie pędzla, użycie miękkiej szmatki (często połączone z polerowaniem).
Niewielka grupa rozdzielaczy może występować również w konsystencji stałej, głównie jako pasty woskowe. Mają zastosowanie przy produkcji laminatów oraz poliuretanów, a nanosi się je najczęściej miękką ściereczką.