Jeśli chodzi o drugi typ uszkodzeń, czyli korozję, to zgodnie z normą DIN 50900 pod pojęciem korozji rozumie się reakcję materiału metalicznego z jego otoczeniem, która powoduje wymierną zmianę tego materiału i może prowadzić do uszkodzeń korozyjnych.
Równomierna korozja powierzchniowa występuje zawsze w wodach zawierających tlen (rozpuszczalność tlenu w wodzie ok. 10 mg/l wody w temperaturze 20 st. C). Jej szybkość jest w istotnym stopniu zmniejszana przez warstwy powłokowe (warstwy antykorozyjne), dzięki czemu powodowane nią ubytki często są tolerowane z technicznego punktu widzenia. Prędkość rozwoju korozji jest uzależniona od wielu czynników, m.in. od zawartości tlenu, wartości pH, zawartości soli, obecności bakterii redukujących siarczany oraz prędkości przepływu.
Z kolei z nierównomierną korozją powierzchniową związaną z powstawaniem zagłębień i wżerów mamy do czynienia wtedy, gdy brak jest pełnej warstwy ochronnej lecz istnieją niecałkowicie chroniące warstwy powierzchniowe. Także w tym przypadku nie występuje tylko jedna przyczyna rozwijającej się korozji. Szczególnymi czynnikami wpływającymi na korozję są w takim przypadku wymiary geometryczne elementu konstrukcyjnego oraz właściwości powierzchni i rodzaj materiału. W wyniku korozji powstaje w wymienniku ciepła, w różnych typach chłodnic, niebezpieczeństwo wniknięcia wody od oleju hydraulicznego. Dodatkowo produkty korozji obciążają wodę chłodzącą i prowadzą do powstawania osadów i szlamu.
Efekty takiego stanu rzeczy są poważne i wiążą się z takimi zagrożeniami jak uszkodzone chłodnice oleju, zapchane filtry na podłączeniach wody chłodzącej do maszyn, zapchane zawory elektromagnetyczne układu chłodzenia wodą, zapchane otwory chłodzące w formach wtryskowych oraz skorodowane kanały chłodzące w formach wtryskowych.
Przez zastosowanie chemicznego czyszczenia po stronie wody przy pomocy inhibitowanego kwasu nadającego się do danego materiału, możliwe jest ponowne odtworzenie wydajności chłodzenia.
Analizując natomiast zagrożenie związane z rozwojem zanieczyszczeń biologicznych trzeba zauważyć, że w systemach technicznych mikroorganizmy, np. glony, bakterie i pleśnie mogą znacznie zmniejszać przechodzenie ciepła wskutek powstawania biowarstewek lub utrudniać pracę urządzeń przez zmniejszanie przekroju przewodów. Zmniejszenie przechodzenia ciepła przez biowarstewki jest czterokrotnie większe niż przez osady wapna. Procesy przemiany materii zachodzące w mikroorganizmach powodują zjawiska korozyjne prowadzące do uszkodzeń.
