Prezentujemy opis unikatowej technologii wytwarzania nowych kompozytów polimerowych z odpadów poliwęglanów, w tym z płyt kompaktowych. Jest to idealny przykład innowacyjnej i zarazem ekologicznej technologii, która umożliwia stworzenie produktu o wysokiej jakości.
Technologia wytwarzania kompozytów polimerowych została kilkadziesiąt dni temu wyróżniona na uroczystej gali, związanej z wyborem polskich produktów przyszłości. Konkurs na "Polski Produkt Przyszłości" odbywa się od 11 lat pod patronatem Premiera RP, a za jego organizację odpowiada Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości (PARP). Celem Konkursu jest promocja i upowszechnianie osiągnięć twórców innowacyjnych technik i technologii, które mają szansę zaistnieć na polskim rynku.
Omawiana metoda uzyskała wyróżnienie w kategorii "Technologii Przyszłości". Została opracowana przez zespół naukowców z Instytutu Chemii Przemysłowej im. Prof. Ignacego Mościckiego w Warszawie.
W ocenie samych badaczy ich osiągnięcie stanowi alternatywę dla handlowych tworzyw konstrukcyjnych. Wyróżnia ją jednostopniowy proces wytłaczania reaktywnego w dwuślimakowej wytłaczarce współbieżnej. Do zalet kompozytów należą wysoka udarność oraz dobre właściwości mechaniczne i cieplne odpowiednie dla tworzyw konstrukcyjnych. Gatunki napełnione włóknem szklanym lub grafitem odznaczają się większą wytrzymałością i sztywnością, doskonałą stabilnością wymiarów i kształtów, odpornością na odkształcenia, dużą odpornością cieplną oraz dobrym wyglądem powierzchni.
Jak szczegółowo wygląda technologia wytwarzania nowych kompozytów polimerowych z odpadów poliwęglanów, w tym z płyt kompaktowych?
W stosunkowo niewielkim urządzeniu przetwórczym, którym jest dwuślimakowa wytłaczarka w ciągu zaledwie kilkudziesięciu sekund zachodzi proces modyfikacji chemicznej odpadów pochodzących z płyt kompaktowych.
Jest to bardzo tani sposób otrzymywania kompozytów polimerowych z surowców wtórnych. Istota procesu jest wykorzystanie metod wytłaczania reaktywnego z jednoczesnym napełnianiem (np. włóknem szklanym, grafitem lub nanoproszkami krzemionkowymi). Warto wiedzieć, że dodatek grafitu daje dobre właściwości ślizgowe i dużą odporność na ścieranie. Materiał taki doskonale nadaje sie również do budowy transporterów stosowanych m.in. w przemyśle spożywczym, do obkładania ścian nabrzeży w portach, by zapobiec obijaniu sie burt statków, a także do budowy bieżni i torów w kręgielniach. Z kolei dodatek włókna szklanego zapewnia odporność na wysoka temperaturę i odpowiednia sztywność, co pozwala zastosować uzyskane kompozyty w przemyśle samochodowym, artykułach AGD, można z nich wykonywać koła zębate, pierścienie samouszczelniające, elementy pomp rotacyjnych i dozujących, zawory, kurki, płyty i ramy filtracyjne itd.
Wyróżnikiem całego procesu jest zastosowanie metod wytłaczania reaktywnego z udziałem modyfikatorów sprzyjających tworzeniu się kompatybilnych struktur heterogenicznych o zwiększonej adhezji na granicy faz. W wyniku reakcji chemicznych, które zachodzą w procesie przetwórstwa w wytłaczarce dwuślimakowej współbieżnej pomiędzy grupami funkcyjnymi poliwęglanu i modyfikatora, tworzą się trwałe wiązania kowalencyjne, a otrzymany kompozyt wykazuje właściwości tworzywa konstrukcyjnego.