Pojawiają się coraz nowsze technologie zagospodarowania odpadów styropianowych.
Spieniony polistyren, czyli popularny styropian jest materiałem izolacyjnym składającym się w 98 proc. z powietrza i jedynie w 2 proc. z polistyrenu. Chociaż posiada on minimalny, bo ledwie 2 proc. udział we wszystkich odpadach komunalnych, to jednak ze względu na swoją dużą objętość jest odpadem bardzo kłopotliwym. Poza tym odpady styropianu pochodzące z opakowań po żywności i napojach, mogą być źródłem zagrożenia bakteriologicznego.
Dotychczasowe metody zagospodarowywania tego typu odpadów polegały na wykorzystaniu ich do produkcji materiałów budowlanych poprzez mieszanie z betonem, tynkami lub gipsem. Niestety ta metoda w miarę upływu czasu traci coraz bardziej na wydajności i efektywności. Stąd czas na opracowywanie nowych rozwiązań.
Jednym z nich staje się technologia utylizacji styropianu pochodzącego z budownictwa i przemysłu bazująca na rozpuszczaniu odpadów styropianowych przy pomocy rozpuszczalnika organicznego.
Tego typu rozpuszczaniu towarzyszy wydzielanie się dużych ilości zawartego w styropianie powietrza oraz śladowych ilości pentanu. Ten drugi czynnik jest czystym węglowodorem nasyconym i choć jest łatwopalny w wysokim stężeniu, w wydzielanych ilościach jest całkowicie nieszkodliwy. To wszystko prowadzi bezpośrednio do zmniejszenia objętości odpadów o ponad 50 razy. Dla pełnego bezpieczeństwa operację rozpuszczania styropianu przeprowadza się na wolnym powietrzu lub przy działającej, wydajnej instalacji wentylacyjnej. Po nasyceniu roztworu, należy go przefiltrować przez sita w celu oddzielenia ewentualnych zanieczyszczeń stałych. W kolejnej fazie działania z czystego już roztworu polistyrenu oddestylowuje się rozpuszczalnik, który jest zawracany do ponownego użycia. Polistyren natomiast można przekazać do zakładu chemicznego, gdzie zostanie wykorzystany w procesie produkcyjnym.
Instalacja wykonana jest w formie dwóch zbiorników, które mogą być zamontowane na podwoziu samochodowym. Jeden zbiornik służy do przechowywania czystego rozpuszczalnika, drugi zaopatrzony w wolnoobrotowe mieszadło oraz zawór odpowietrzający z łapaczem oparów rozpuszczalnika jest reaktorem. Reaktor posiada hermetyzowany otwór załadowczy i zawór do opróżniania. Zbiornik rozpuszczalnika wyposażony jest dodatkowo w pompę oraz króćce służące do napełniania i opróżniania. Dzięki mobilności całej instalacji możliwe jest przerabianie odpadu w miejscu jego powstawania.
Druga z nowych technologii służy do utylizacji odpadów pochodzących z opakowań żywności i napojów.
Polega na zmniejszeniu objętości odpadów styropianu w procesie termicznej dezynfekcji strumieniem gorącego powietrza o temperaturze regulowanej w granicach 100-300 st. C.
Rozkruszone w miarę potrzeby odpady styropianowe umieszcza się w perforowanym stalowym koszu zawieszonym nad pojemnikiem na polistyren. Odpady ogrzewa się strumieniem gorącego powietrza z nagrzewnicy gazowej. Pod wpływem wysokiej temperatury uwalniane jest zamknięte w styropianie powietrze i śladowe ilości środka spieniającego. Objętość odpadu gwałtownie maleje, a stopione resztki spływają, krzepnąc w powietrzu, do pojemnika pod koszem. Przetworzony odpad ma postać bryłek o gęstości polistyrenu (ok. 1,05 g/cm3). Po napełnieniu worki można dostarczyć do zakładu chemicznego, gdzie ich zawartość posłuży do dalszej ewentualnej produkcji.