Synteza polikaprolaktamu została opracowana w laboratoriach IG Farben przez zespół kierowany przez Paula Schlacka. Materiał miał być alternatywą dla oryginalnego nylonu, a światową sławę zyskał w latach 50. XX wieku jako składnik pończoch Perlon.Współcześnie materiał zyskał wiele nowych zastosowań. Tworzywo jest wykorzystywane m.in. przez Perlon-Monofil GmbH, spółkę zależną firmy Lanxess, do wytwarzania mikrowłókien używanych do produkcji tkanin przemysłowych, krat i drutów pod uprawę winorośli i owoców, żyłek do wędkarstwa sportowego oraz przy produkcji papieru. Włókna firmy z Dormagen w Niemczech są także od prawie 50 lat używane w produkcji lin okrętowych, odznaczających się wytrzymałością na siłę rozciągającą o wartości do 190 ton. Liny z mikrowłókien mają także zastosowanie w hodowli ostryg z Australii. Ostrygi hodowane są tam w koszykach przytwierdzonych plastikowymi linami służącymi do wyciągania koszy na powierzchnię i ponownego ich spuszczania, co pozwala na oczyszczenie ostryg i kontrolę ich wzrostu. Mikrowłókna odrywają również ważną rolę w sektorze komunikacji i inżynierii elektrycznej.
