Analiza polskiego rynku wyrobów termokurczliwych
Jej działalność w Polsce to m. in. produkcja rur termokurczliwych, grubościennych dla sektora energetycznego. Firma dysponuje chyba najszerszym na naszym rynku asortymentem w zakresie rur termokurczliwych cienkościennych przeznaczonych do specjalistycznych zastosowań.
Mimo tego jeśli chodzi o jej udziały w rynku, to sprzedaż jest szacowana zaledwie na jedną trzecią tego, co osiąga Radpol.
Najlepiej idzie spółce pod względem udziałów w segmencie rur cienkościennych (25 proc.). Jedna czwarta zdobytego rynku pozwala jej na zajęcie drugiego miejsca na tym polu, za Radpolem notującym 65 proc.
Z kolei w odniesieniu do rur typu RP i RG, udział DSG-Canusa Polska wynosi już 10 proc., lecz i tak daje drugie miejsce w Polsce. Najsłabiej jest w kontekście muf i głowice kablowe do 1 kV (5 proc.).
Analizując polski rynek wyrobów termokurczliwych należy koniecznie zaznaczyć, że głównym czynnikiem determinującym jego kształt jest fakt posiadania przez lidera, czyli Radpol, własnego zaplecza technologicznego i badawczo rozwojowego. Już na starcie daje to Radpolowie dużą przewage konkurencyjną.
Dla porównania DSG-Canusa wytłacza swoje wyroby w Polsce, ale o wiele ważniejszy proces sieciowania przeprowadzony jest w Niemczech, co wydłuża czas dostaw, zmniejsza elastyczność produkcji, a także podnosi koszty wytworzenia.
Z kolei większość pozostałych wymienionych firm korzysta z usług sieciowania w przedsiębiorstwach zewnętrznych - zagranicznych, co także zwiększa koszty produkcji i wydłuża czas realizacji zamówień.
Tymczasem Radpol, jako jedyny w Polsce, może się pochwalić specjalnym akceleratorem elektronowym wykorzystywanym na skalę przemysłową o energii 2 MeV służącym do sieciowania radiacyjnego polietylenów. Co więcej firma rozpoczęła właśnie prace nad powiększeniem swojego zaplecza technologicznego. Posiadanie własnego akceleratora uniezależnia z pewnością spółkę od dostawców usieciowanych materiałów, a tym samym zwiększa jej konkurencyjność. W dodatku własna linia produkcyjna zapewnia dużą elastyczność wytwarzania surowca i daje szansę na prowadzenie prac rozwojowych w zakresie materiałów do produkcji wyrobów termokurczliwych.
Fakt dysponowania tego rodzaju urządzeniem przesądza też o kształcie rynku w najbliższym czasie. Jest to największa bariera uniemożliwiająca dogonienie Radpolu. Oto bowiem sam proces budowy akceleratora, a następnie przygotowania go do produkcji, zabiera ponad dwa lata.