Największa chemiczna firma świata, czyli BASF zaprezentowała w Poznaniu z okazji targów Budma 2008 przegląd swoich tworzyw sztucznych. - Posiadane przez nas tworzywa można pogrupować na cztery grupy: styrenowe, specjalizowane, techniczne oraz do spieniania. Łącznie jeśli chodzi o sprzedaż dział tworzyw sztucznych generuje 25 proc. wartości, która opiewa na 53 mln euro rocznie. Wprowadzamy rozwiązania innowacyjne zgodnie, którym odpowiada zawołanie Plastic is fantastic - mówił Artur Sokołowski z BASF Polska. Jednym z całej serii rozwiązań z sektora tworzyw sztucznych, którymi pochwalił się BASF jest AMSAN.AMSAN to kopolimery alfa - metylostyrenu i akronitrylu. Są polimerami o wysokiej kompatybilności z PVC i mają wysoką temperaturę zeszklenia. Używane są w celu podniesienia odporności PVC na ciepło.
Mieszanki polimerowe - PVC staje się coraz bardziej "gorący"
Stosunkowo niska odporność polichlorku winylu na ciepło bardzo ogranicza użycie tego opłacalnego finansowo tworzywa w dziedzinach, w których jest narażony na relatywnie wysokie temperatury, będąc pod obciążeniem mechanicznym. Jednak właściwość tę można podnieść niewielkim kosztem i bez trudu do technicznie zadowalających poziomów w mieszankach z kopolimerami alfa-metylostyrenu akronitrylu (AMSAN). Przeprowadzone systematycznie badania wskazują, na co w takim wypadku należy zwracać szczególną uwagę.Dzięki łatwemu przetwarzaniu i obrabianiu oraz twardości, a także konkurencyjnej cenie, polichlorek winylu (PVC) zdobył ważną pozycję w sektorze budowlanym. Ponad połowę produkcji PVC w Europie Zachodniej, dochodzącej do około 6 milionów ton sześciennych, używa się na placach budów w postaci tłoczonych ram okien i drzwi, koszulek kabli, pokrycia podłóg, rur i przewodów. W związku z tym PVC jest jednym z najważniejszych materiałów używanych w tym sektorze.
Jednak zdaniem większości specjalistów potencjał tego materiału w budownictwie jeszcze jest daleki od pełnego wykorzystania. Jednym z powodów, które ograniczają szersze stosowanie PVC jest jego stosunkowo mała odporność na działanie ciepła. Dla większości produktów z PVC zaleca się temperatury pracy nieprzekraczające 60 - 65 st. C. (w szczytowych punktach 80 st. C). Przy wyższych temperaturach materiał zaczyna mięknąć. Ma to negatywny wpływ na stabilność wymiarów materiału, zwłaszcza gdy element z niego wykonany używany jest pod obciążeniem mechanicznym. W niektórych okolicznościach stanowi to problem, na przykład w sieci ciepłej wody lub w przypadku paneli budowlanych o ciemnym kolorze wystawionych na działanie światła słonecznego.
Przez poprodukcyjne chlorowanie głównego łańcucha polimeru możliwe jest podniesienie temperatury mięknięcia polichlorku winylu. Chlorowany PVC (CPVC), zawierający przykładowo 66 proc. chloru - w porównaniu z 57 proc. w normalnym materiale - nadaje się do zastosowań przy ciągłej pracy w temperaturze 90 st. C, a w szczytowych punktach 110 st. C. Jednak niekorzystną stroną jest jego wyższa gęstość, wynosząca około 1,6 w porównaniu do 1,4 g/cm3 w normalnym PVC i słaba podatność na przekształcanie i obróbkę oraz stosunkowo wysoka cena.
Rozwiązanie tego problemu znaleziono w postaci mieszanek złożonych z PVC i polimerów charakteryzujących stosunkowo wysoką temperaturą zeszklenia w porównaniu z polichlorkiem winylu.
