Odporność na uderzenia mieszanek (PVC+AMSAN) można podnieść do normalnego poziomu przez odwołanie się do wypróbowanych i przetestowanych metod przetwarzania PVC. Stąd dodanie modyfikatora odporności na uderzenia na bazie akrylu w proporcji 5 proc. wagi mieszanki (PVC+AMSAN) (85: 15 proc. wagi) wystarczy, by osiągnąć wartości odporności na uderzenia znajdujące się powyżej wartości niezmodyfikowanego PVC użytego do produkcji mieszanek z AMSAN (23,8 zamiast 16 kj/mkw.).
Jak się spodziewano, podniesienie proporcji modyfikatora podnosi poziom odporności na uderzenia i we wszystkich badanych mieszankach wartości wydłużenia przy zerwaniu również osiągały wyższy poziom.
Dostosowywanie stabilności termicznej przez użycie stabilizatorów
Z drugiej strony, przywrócenie stabilności termicznej mieszanki (PVC + AMSAN) wymaga bardziej szczegółowego uwzględnienia procesu degradacji.Powodem stopniowego rozkładu polichlorku winylu w stosunkowo wysokich temperaturach jest eliminacja chlorku wodoru, który to proces po rozpoczęciu ulega przyspieszeniu ze względu na autokatalizę. Początkowo powoduje to miejscowe odbarwienie tworzywa, lecz później negatywnie wpływa na właściwości mechaniczne całego produktu.
Istnieje kilka sposobów stabilizacji PVC przeciwko procesowi degradacji. Można zwolnić przebieg reakcji, wychwytując chlorek wodoru przez zastosowanie odpowiednich dodatków zasadowych lub przez przekształcenie pierwszego produktu procesu rozkładania - reaktywnego chlorku allilu - w produkty, które nie stanowią zagrożenia. Dla tych celów, przetwarzając PVC, można odwołać się do dużej liczby sprawdzonych i przetestowanych dodatków mających odpowiednio różnorodne mechanizmy działania.
- Aby przeprowadzić test sprawdzający, czy ustalone dodatki nadają się także do opóźnienia przyspieszonej reakcji degradacji w obecności polimerów zawierających nitryt, przeprowadzono w Süddeutsche Kunststoff-Zentum próby z mieszankami (PVC+ABS). Nie tylko badano wybrane stabilizatory, lecz także ilości, w jakich należy je dodawać. Stabilność każdej mieszanki została określona w strumieniu azotu podgrzanego do 200 st. C (DIN 53381-1, test B) - opowiada Artur Sokołowski z BASF Polska.
Nawet małe ilości odpowiedniego stabilizatora mogą efektywnie opóźnić degradację termiczną mieszanek (PVC+ABS). Wyniki te można w naturalny sposób przenieść na mieszanki (PVC+AMSAN). W bezpośredniej próbie dodatek stabilizatora równy 0,5 proc. wagi wystarczył, aby podnieść stabilność termiczną mieszanki polichlorku winylu i kopolimeru alfa-metylostyrenu i akrylonitrylu (90: 10 proc. wagi; całkowita zawartość nitrylu: ok. 3 proc.) do poziomu czystego PVC.
