Jak branża rur z tworzyw sztucznych radzi sobie w trakcie epidemii i czy powinna zostać uznana za strategiczną dla gospodarki? Czy w rurach do przesyłu wody pitnej należy stosować regranulat? Na te i inne pytania w najnowszym odcinku "Rozmów online", odpowiada Piotr Falkowski, dyrektor biura Polskiego Stowarzyszenia Producentów Rur i Kształtek z Tworzyw Sztucznych.
Pandemia wywołana przez COVID-19 postawiła przed wieloma gałęziami gospodarki szereg nowych zadań i wyzwań. Branżą, której prawidłowe funkcjonowanie ma szczególne znaczenie w trakcie zagrożeń epidemiologicznych jest sektor wod. - kan.
Właściwa higiena to zdaniem ekspertów najważniejsza broń przed zarażeniem koronawirusem, dlatego tak ważne jej zapewnienie ciągłości dostaw i bezpieczeństwa wody. Aby stacje wodociągowe, oczyszczalnie ścieków i inne obiekty funkcjonowały sprawnie, niezbędne są wiedza i doświadczenie pracowników oraz najwyższej jakości materiały, z których wykonane są systemy wodociągowe i kanalizacyjne.
Już w pod koniec marca br. Polskie Stowarzyszenie Producentów Rur i Kształtek z Tworzyw Sztucznych (PRiK) zaapelowało do Ministra Rozwoju i Ministra Infrastruktury o rozważenie możliwości uznania działalności firm z branży producentów rur i kształtek z tworzyw sztucznych, szczególnie w zakresie zaopatrywania w wodę i odprowadzania ścieków, za kluczowe i strategiczne w kontekście zapewnienia bezpieczeństwa gospodarki i społeczeństwa.
Zdaniem Piotra Falkowskiego, dyrektora biura Stowarzyszenia PRIK, inicjatywa ta wychodziła naprzeciw ewentualnej eskalacji zagrożenia i konieczności przekształcania już istniejących obiektów w obiekty strategiczne, np. szpitale, które musiałyby w szybkim tempie zostać wyposażone w instalacje do wody pitnej i odprowadzania ścieków. Na szczęście do takich sytuacji nie doszło, sektor rur z tworzyw sztucznych pokazał jednak gotowość do elastycznych rozwiązań dostosowanych do konkretnych wymogów czy instalacji.
Testem dla branży była ubiegłoroczna awaria układu przesyłającego ścieki z części lewobrzeżnej Warszawy do oczyszczalni "Czajka" w Warszawie, do której doszło 27 sierpnia ub. r. W jej wyniku do Wisły trafiało 3 m3 ścieków na sekundę. Żeby zatrzymać zrzut nieczystości, podjęto decyzję o budowie rurociągu tymczasowego, który w części wodnej miał zostać ułożony na zbudowanym przez wojsko moście pontonowym. W przeciągu ośmiu dni wyprodukowano i połączono ponad 2 km rur PE-HD o średnicy 1 m.
Rury z tworzyw sztucznych odgrywają szczególna rolę w odniesieniu do systemów związanych z transportem wody pitnej, gazu oraz ścieków, a także w różnego rodzaju podziemnych instalacjach. Cienkościenne rury z tworzyw sztucznych stały się integralnym składnikiem zarówno w przemyśle jak też we wszystkich projektach budowlanych.
Rury z tworzyw sztucznych, w porównaniu z rurami z betonu czy stali, są stosunkowo młodymi produktami, jednak ich udział w rynku gwałtownie rośnie. Systemy rur z tworzyw sztucznych znajdują coraz częściej zastosowanie w zakresie średnic nominalnych, które były dotąd domeną rur betonowych i stalowych. Wynika to głównie z korzystnych cech systemów rur z tworzyw sztucznych. Ich położenie wiąże się z niskimi kosztami, są trwałe (co najmniej 100 lat), łatwe w konserwacji i utrzymaniu oraz nadają się do renowacji istniejących zepsutych sieci przewodów.
W systemach rur doprowadzających wodę pitną, najważniejszym wymogiem jest jakość użytego do ich produkcji materiału, jednakże dyskusje dotyczące użycia granulatów w produkcji systemów wodociągowych i kanalizacyjnych toczą się już od wielu lat.
- Nasza branża włączyła się oczywiście w program wykorzystywania regranulatów. Jednak dziś nie możemy jeszcze mówić o konkretnych ilościach tworzyw pochodzących z recyklingu w produkcji rur. Warto jednak wspomnieć, że normy zarówno europejskie jak i polskie, zezwalają na użycie do 10% regranulatów.
Muszą one oczywiście spełniać wymagania dotyczące jakości więc trwają prace badawcze, a nawet rozpoczęły się prace normalizacyjne, których efektem ma być dopuszczenie większej ilości regranulatów w wyrobach dla branży wod. - kan. – mówi Piotr Falkowski.
- Trudno dziś oczywiście powiedzieć, czy użycie większej ilości regranulatów będzie wymuszało stosowanie odmiennych norm, niż te które są dzisiaj w użyciu. Czy tez może regranulaty będą stosowane w wyrobach, powiedzmy ''mniej odpowiedzialnych'' takich jak kanalizacja, drenaż czy nawadnianie zaś wyroby do dystrybucji wody pitnej albo rozprowadzania gazu powinny być wyłączone z tego typu rozwiązań? Dyskusja trwa – dodaje dyrektor Biura PRiK.
Polskie Stowarzyszenie Producentów Rur i Kształtek z Tworzyw Sztucznych zostało utworzone z inicjatywy osób reprezentujących wiodących producentów tworzywowych rur i kształtek rurowych oraz osób działających w obszarze prac badawczo-wdrożeniowych z zakresu przetwórstwa tworzyw.
Głównym celem Stowarzyszenia jest prowadzenie działalności integrującej środowisko wytwórców rur i kształtek z tworzyw sztucznych. Cel ten jest realizowany między innymi poprzez reprezentowanie tego środowiska wobec organów administracji państwowej i ustawodawczej, jak również wobec organizacji krajowych i międzynarodowych w zakresie dotyczącym uregulowań ustawowych i normalizacyjnych oraz zaleceń i dyrektyw z obszaru wytwórstwa, stosowania i recyklingu rur i kształtek z tworzyw sztucznych.
Oprócz członków zwyczajnych do Stowarzyszenia należą również członkowie wspierający. Mogą zostać nimi firmy, których głównym profilem działalności jest produkcja na terenie Polski rur lub kształtek z tworzyw termoplastycznych oraz posiadanie na terenie RP osobowości prawnej.
Obecnie do grona członków wspierających należą firmy: Dyka Sp. z o. o., Kaczmarek Malewo Spółka Jawna, Pipelife Polska S.A., Plastimex Sp. z o.o., Nicoll Polska Sp. z o.o., Wavin Polska S.A., Uponor oraz Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników.
