Nowością SLM Solutionsjest NXG XII 600 – największa drukarka o komorze 600 x 600 x600 mm, z dwunastoma laserami i systemami optycznymi. Służy ona głównie do produkcji pojedynczych, wielkogabarytowych detali dla przemysłu.
Tak duża drukarka, z tak dużą ilością laserów, postawiła przed producentem szereg wyzwań i zmusiła do wielu udoskonaleń technologii. W pierwszej kolejności usprawniono współdziałanie wiązek lasera, w celu uzyskania detalu o jednorodnych właściwościach w całej objętości, a w szczególności na obszarze wspólnym dla sąsiadujących wiązek. Ponadto opracowano system, w którym w pierwszym etapie stapiania lasery pracują ze średnicą 80 mikrometrów w celu odwzorowania konturów danej warstwy, a później ze średnicą 160 mikrometrów w celu szybkiego wypełnienia danej warstwy (wcześniej do tego celu służyły dwa oddzielne lasery pracujące na przemian). Udoskonalono też system wyrównujący naprężenia termiczne w danej warstwie. Powierzchnia warstwy podzielona jest teraz na wiele obszarów, które są wypełnione według określonej kolejności, po czym w kolejnej warstwie zmieniana jest ta kolejność, tak aby w jak najlepszy sposób wyrównać temperaturę w danej warstwie.
NXG XII 600 – precyzyjne odwzorowanie konturów przy użyciu wiązki o średnicy 80 μm
Jak wiadomo proces wydruku wiąże się z koniecznością wykonywania podpór podtrzymujących detal lub jego fragmentów, tak aby mógł on w ogóle powstać lub/i aby można go było łatwo oddzielić od platformy budowy. Obecność supportów jest zjawiskiem niepożądanym ponieważ wydłuża czas budowy i prowadzi do większego zużycia proszku. Po procesie budowy należy usunąć podpory oraz ślady po nich, co dodatkowo prowadzi do wydłużenia czasu i kosztów wytwarzania detali.
Przykład detalu wydrukowanego z minimalnym użyciem podpór
SLM Solutions opracowała oprogramowanie (Free Float) pozwalające na drastyczne zmniejszenie lub eliminację podpór wykorzystując trzy wielkości zmniejszania ich ilości. Oprogramowanie analizuje geometrię detalu pod kątem możliwości wprowadzenia kształtów niewymagających podpór, wykorzystując w ogólności zasadę łuków samopodtrzymujących się, jakie można zobaczyć w wielu starożytnych budynkach.