Jest oczywiste, że regulacje prawne w znaczący sposób przyczyniły się do zwiększenia absorpcji rPET w wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością. Wymóg prawny dotyczący 25% zawartości rPET w butelkach do wody i napojów bezalkoholowych do 2025 r. oraz cel związany ze zbiórką PET wynoszący 90% do 2029 r. to główne czynniki napędzające. Spodziewam się, że wzrost ten będzie nadal postępował w odpowiedzi na zobowiązania producentów i cele dotyczące zawartości materiałów poddanych recyklingowi w nowych produktach.
Nowe przepisy wpłynęły również na rozwój nowych systemów depozytowych, które pozwalają na uzyskanie wyższej jakości zbieranego materiału. Wzrost ten musi być zaprogramowany zgodnie z tym, co mogą przyjąć obecnie zainstalowane moce przerobowe. W sprostaniu temu wyzwaniu pomoże nam dostępność certyfikowanych danych statystycznych.
Mimo, że istnieją pewne różnice w systemach, wydajności i dostępności infrastruktury w poszczególnych krajach Unii Europejskiej, coraz częściej obserwuje się tendencję do wymiany i wykorzystywania najlepszych praktyk i nowych technologii w celu dalszego podnoszenia jakości, wydajności i skuteczności procesów recyklingu tworzyw sztucznych.
Czy, jeśli chodzi o sektor PET, możemy patrzeć w przyszłość z optymizmem?
Sektor przetwórstwa odpadów tworzyw sztucznych jest częścią układanki mającej na celu rozwiązanie kryzysu związanego z zaśmiecaniem środowiska naturalnego. Oczywiście, nie może on odgrywać swojej roli samodzielnie, lecz musi współdziałać z takimi rozwiązaniami jak zapobieganie, ponowne użycie i projektowanie z myślą o recyklingu.
Tak długo, jak Europa będzie jednym z wiodących graczy na polu gospodarki o obiegu zamkniętym, możliwości recyklingu i jego wydajność będą sukcesywnie rosły. Jednak aby do 2030 r. osiągnąć cel 30% zawartości surowców wtórnych w butelkach na napoje, do recyklingu trzeba będzie wysłać 3,6 mln ton PET (w porównaniu z 2,2 mln ton wysyłanych aktualnie). W takim scenariuszu udział rPET w całkowitym zapotrzebowaniu na PET osiągnie 55% do roku 2030 (w porównaniu z 26% obecnie).
Siłą napędową postępu zarówno w zakresie zbiórki, jak i recyklingu PET są ramy prawne. Nowa dyrektywa UE w sprawie tworzyw sztucznych jednorazowego użytku, która wprowadza konkretne cele dotyczące tak zbiórki, jak i wykorzystania materiałów pochodzących z recyklingu, już przyczyniła się do zwiększenia dobrowolnych zobowiązań detalistów, producentów i właścicieli marek. Obecnie bardziej niż kiedykolwiek uczestnicy łańcucha wartości koncentrują się na integracji PET pochodzącego z recyklingu przeznaczonego do kontaktu z żywnością w swoich produktach opakowaniowych. W związku z tym branża zadeklarowała już szereg celów związanych z włączeniem surowców z recyklingu do swoich produktów.
W branży pojawiają się i nadal będą pojawiać się nowe trendy. Na przykład w ciągu ostatnich kilku lat wzrosła wydajność linii do recyklingu tacek PET i szacuje się, że w ciągu najbliższych 2–3 lat efektywność recyklingu tego rodzaju wyrobów osiągnie poziom około 100 tys. tacek PET, co stanowi 10% asortymentu wprowadzanego na rynek. Recykling tego typu artykułów przyczyni się do zwiększenia ilości opakowań przeznaczonych do kontaktu z żywnością, a tym samym do osiągnięcia wyznaczonych celów.
Co więcej, oczekuje się, że do 2025 r. 19 państw członkowskich UE wprowadzi system depozytowy dla butelek PET. Obecnie 7 krajów UE, w których funkcjonują już takie regulacje, osiąga wskaźniki sortowania na potrzeby recyklingu na poziomie 83% lub wyższym. Oznacza to, że w związku z wprowadzonymi już celami dotyczącymi poziomu zbierania, określonymi w Dyrektywie UE w sprawie jednorazowych tworzyw sztucznych, w okresie do 2025 r. liczba zebranych odpadów, jak również ich jakość, prawdopodobnie znacznie wzrosną.
Ponieważ Unia Europejska jest w skali globalnej pionierem w zakresie recyklingu PET, dzięki rozbudowanej bazie firm zajmujących się recyklingiem, zaawansowanym technologiom i najlepszym praktykom będzie wywierać wpływ na kraje na całym świecie poprzez eksport swoich technologii i know-how.
