Jak przezwyciężyć problemy z energią cieplną w branży tworzyw sztucznych

Ze względu na bezpieczeństwo pracy urządzeń, w których miał zachodzić proces utylizacji odpadów zaproponowano łączne spalanie (utylizację termiczną) wraz ze świeżą korą drzewną z odpadów pobliskich zakładów drzewnych.

Proces spalania uznano za najmniej kłopotliwy i oceniono, że ma szanse być prowadzony ze stosunkowo wysoką sprawnością. Ciepło ze spalania odpadów w zakładach możliwe było do wykorzystania w formie podgrzewania wody ciepłej dla celów socjalnych, mycia surowca, zasilania kotłów energetycznych oraz podgrzewania wody gorącej do centralnego ogrzewania w okresie zimowym.

Aktualna ilość odpadów po spaleniu pozwalała zaoszczędzić około 530 ton węgla rocznie. Należy dodać, iż nie była wymagana żadna dodatkowa instalacja. Zaproponowano jedynie zainstalowanie przedpaleniska (generatora gorących spalin) przed istniejącymi urządzeniami kotłowymi.

Zysk był widoczny i polegał na tym, że koszty inwestycyjne obniżyły się do minimum, zaś proces produkcyjny w zakładach nie uległ przerwaniu.

Z kolei druga z przykładowych firm z branży tworzyw sztucznych przeprowadziła wdrożenie projektu o nazwie: - "Termomodernizacja instalacji klimatyzacji hali wtryskarek".

Zakres działań oraz ich efekty przeszły wszelkie wyobrażenia. Zakład tworzyw sztucznych produkował opakowania spożywcze. Instalacja klimatyzacji obsługiwała halę wtryskarek, a jej wydajność wynosiła 25 tys. metrów sześciennych na godzinę.

Instalacja działała prawidłowo, ale nie było żadnego odzysku ciepła z usuwanego powietrza. Przeprowadzone obliczenia termomodernizacyjne miały na celu wskazanie możliwości zaoszczędzenia energii.

Termomodernizacja instalacji klimatyzacji polegała na zamontowaniu wymiennika obrotowego w maszynowni, przebudowie przewodu głównego doprowadzającego powietrze zewnętrzne do centrali oraz przebudowie przewodu głównego odprowadzającego powietrze wywiewane z centrali.

Ponadto trzeba było przystosować charakterystyki wentylatorów i nagrzewnic.

W wyniku przedsięwzięć termomodernizacyjnych uzyskano wymierne korzyści.

Przede wszystkim trzykrotnie zmniejszyła się moc cieplna dla celów klimatyzacji zamówiona przez zakład. Zmniejszyło się także o blisko połowę zużycie zimna. Łączne obniżenie kosztów ciepła i zimna wyniosło 25 tys. zł w skali roku. Prosty okres zwrotu (SPBT) nakładów inwestycyjnych na modernizację instalacji wyniósł natomiast trzy lata.

Obydwie przedstawione w artykule firmy funkcjonują do dzisiaj. Dla potrzeb tekstu, pisanego przy wykorzystaniu materiałów Fundacji Partnerstwo dla Środowiska, ich nazwy zostały celowo pominięte.