Austriacka agencja Denkstatt oraz branżowe stowarzyszenie PlasticsEurope postanowiły dokonać oceny korzyści płynących z lepszych własności izolacyjnych tworzyw sztucznych. Okazało się, że jest ich nie tak mało.Eksperci agencji Denkstatt porównali wykonane z tworzyw sztucznych materiały izolacyjne z wełną mineralną oraz pianką szklaną. Wyniki uzyskane w efekcie tego porównania wskazują, że przy produkcji izolacji z tworzyw sztucznych zużywa się średnio 16 proc. mniej energii i w dodatku emitowane jest o 9 proc. mniej gazów cieplarnianych niż w przypadku alternatywnej mieszanki wełny mineralnej i pianki szklanej. W tych ilościach uwzględnione zostały wielkości związane z całym cyklem życia środków spieniających, natomiast wyłączone wartości związane z efektem użytkowym w postaci oszczędności energii do ogrzewania i chłodzenia, które są identyczne dla porównywanych materiałów.
- Kwestie zużycia energii oraz emisji gazów cieplarnianych nie są jednakże jedynymi kryteriami wyboru materiałów izolacyjnych do konkretnych zastosowań. Niezbędna jest również analiza związanych z nimi aspektów środowiskowych, ekonomicznych oraz społecznych. Znaczne oszczędności energii zapewniane przez wszystkie materiały izolacyjne w fazie ich użytkowania stanowią najważniejszy efekt energetyczny w całym ich cyklu życia, gdyż energia zużywana do ich wyprodukowania równa jest zwykle mniejsza niż 1 proc. całkowitej energii związanej z ich cyklem życia – tłumaczą przedstawiciele austriackiej agencji.
Badania przeprowadzone przez Denkstatt wykazały ponadto, że materiały izolacyjne z tworzyw sztucznych umożliwiają niezwykle duże oszczędności energii podczas fazy użytkowej; energia niezbędna do wytworzenia tych wyrobów zostaje zrównoważona poprzez oszczędności poczynione już w po czterech miesiącach ich użytkowania. W całym swoim cyklu życiowym panele izolacyjne z tworzyw sztucznych pozwalają zaoszczędzić ponad 150 razy więcej energii niż potrzeba do ich wyprodukowania.
Według szacunkowych danych oszczędności energii netto zapewnianej przez wszystkie wykonane z tworzyw sztucznych materiały izolacyjne zastosowane w przemyśle budowlanym wynoszą rocznie od 9,5 mld GJ do 19,9 mld GJ w całym ich cyklu życia, a związana z tym redukcja emisji gazów cieplarnianych wyniosła 536 mln – 1,12 mld ton równoważnika CO2.
W przypadku ram okiennych czynnikiem dominującym okazała się poprawa ich własności izolacyjnych: dzisiaj przez ramę „ucieka” trzy razy mniej energii w stosunku do wartości z 1970 r. Na przestrzeni ostatnich 30 lat roczne oszczędności w zużyciu energii oraz obniżeniu emisji gazów cieplarnianych związane z ramami okiennymi zwiększyły siedmiokrotnie (energia) i dziewięciokrotnie (emisja gazów) w stosunku do rocznego zapotrzebowania na energię oraz związanej z tym emisji gazów w procesie produkcji takich ram.
