W instalacji filtrującej, przez którą pompowana będzie woda morska w Ghanie, włókna są łączone w białych plastikowych cylindrach. Ich końce są umieszczone w obudowie z żywicy epoksydowej. W trakcie eksploatacji dolna powierzchnia jest zapieczętowana, tak aby kapilary były otwarte tylko w górnej części. Na tym etapie surowa woda jest pompowana pod ciśnieniem około 0,5 bara. Jedyna droga, którą może przepłynąć woda, biegnie przez pory w wewnętrznych ściankach kapilar znajdujących się w włóknach. Na zewnątrz wypływa już czysta woda.
Z czasem pozostałości gromadzą się w kapilarach. Aby woda mogła przeniknąć przez tzw. placek filtracyjny, konieczne jest zwiększenie ciśnienia. Wymaga to dużych nakładów energii i wywołuje nacisk na membrany. Dlatego właśnie system filtrów jest regularnie czyszczony (co godzinę lub dwie) poprzez odwrócenie kierunku przepływu wody: Czysta woda jest przez krótki okres wtłaczana do włókien z zewnątrz w celu wypłukania placka filtracyjnego z kapilar.
W porach mogą jednak pozostać niedrożności lub lepkie substancje, takie jak cukier lub białka. Usuwa się je chemicznie w dłuższych odstępach czasu, na przykład za pomocą wodorotlenku sodu. Z czasem jednak Ultrason E może zostać osłabiony przez utleniacze. Dr Janssen, specjalistka doskonale znająca ten materiał, oraz jej współpracownicy chcą rozwiązać ten problem. Pracują na przykład nad zwiększeniem hydrofilowego charakteru powierzchni kapilar. Utrudniłoby to odkładanie się zanieczyszczeń. Czyszczenie stałoby się wówczas prostsze i można by ograniczyć stosowanie środków chemicznych.
- Oznacza to wydłużenie czasu działania i okresu eksploatacji – mówi Janssen.
Rozwiązania te nie tylko ułatwią wstępne oczyszczanie wody morskiej. Będą także przydatne w procesie uzdatniania wody pitnej lub oczyszczania ścieków, czego dobrym przykładem jest praktyka naszych zachodnich sąsiadów. Wzdłuż rzeki Ruhry znajdują się nowoczesne instalacje wodociągowe, obsługiwane wspólnie przez dwa przedsiębiorstwa komunalne z miejscowości Menden i Fröndenberg. Dzięki wieloetapowemu procesowi filtracji instalacja może oczyścić nawet 600 metrów sześciennych surowej wody na godzinę, uzyskując wysokiej jakości wodę pitną. Woda z rzeki Ruhry poddawana procesowi wstępnej mechanicznej filtracji wcześniej przechodzi przez filtry piaskowe i podglebie. Po usunięciu gruboziarnistych składników woda dostaje się do systemu membran ultrafiltracyjnych. Po zakończeniu ultrafiltracji woda jest poddawana trzem kolejnym etapom oczyszczania zapewniającym wysoką jakość wody pitnej z Ruhry: filtr z węgla aktywnego skutecznie usuwa wszelkie śladowe ilości substancji organicznych, takie jak pozostałości produktów leczniczych. Następnie odgazowywacze z płaskim dnem odkwaszają wodę, a naświetlanie promieniami ultrafioletowymi zapewnia końcową dezynfekcję.
Inne nowoczesne oczyszczalnie, których centralnym elementem są innowacyjne membrany Multibore, działają na przykład w Trewirze, korzystającym z wody z zapory, a także w miejscowości Männedorf w Szwajcarii, gdzie instalacje wody pitnej również zasilane są wodą powierzchniową.
