Istotną różnicą jest również posiadanie tzw. łapek lub ich brak. W przypadku maszyny bez łapek dopuszcza się lakierowanie arkusza aż do wszystkich czterech krawędzi. Do lakierowania offline nadają się maszyny arkuszowe, które dysponują małym zespołem lakierującym, albo ich zespół drukujący jest stosowany również do lakierowania, przy czym wchodzą w rachubę maszyny wklęsłodrukowe arkuszowe oraz maszyny sitodrukowe.
W maszynach lakierujących – poza lakierami dyspersyjnymi oraz lakierami UV – nadal znajdują zastosowanie zawierające rozpuszczalniki lakiery nitrocelulozowe, jednak ze względu na ich ryzykowny wpływ na środowisko są coraz częściej zastępowane przez inne rodzaje lakierów. W produkcji opakowań stosuje się specjalne lakiery o odporności, m.in. na zimno albo parę wodną.
Lakiery kleiste do produkcji kart z tworzyw sztucznych są nanoszone często na niedrogich maszynach sitodrukowych. Dużą rolę odgrywają lakiery przeznaczone do kalandrowania na gorąco. Lakiery te, jako jedyne w swoim rodzaju, osiągają wartości połysku folli do laminowania. Taki rodzaj lakieru nakładany jest pod wpływem ciepła, w warstwie o podwójnej grubości, a później wytłaczany inline przez gładko wypolerowane walce kalandra.
Kaszerowanie folii druku jest kosztowną metodą uszlachetniania połysku opakowań. Jak w przypadku lakierowania również przy tej metodzie do wyboru są różne jakości połysku oraz matu, dodatkowo folie o strukturze wzorzyście powierzchniowo tłoczonej, np. imitacja lnu dla twardych opakowań oraz folie ze specjalnym funkcjonalnym pokryciem warstwy, szczególnie odporne na zadrapania.
Dominującym materiałem foliowym jest rozciągnięty polipropylen, który jest szczególnie wytrzymały na rozciąganie oraz zdatny do tworzenia struktury. Może on być również obrabiany termicznie. Folie octanowe stosowane są okazyjnie przy późniejszym wytłaczaniu albo częściowym sklejaniu arkuszy. Jeszcze niezbyt często można się spotkać w praktyce ze stosowaniem folii poliesterowej, która wyróżnia się dzięki lepszemu przyleganiu do powierzchni papieru albo kartonu o niewielkiej grubości.
Podobnie jak w przypadku lakierowania offline również przy kaszerowaniu nie odgrywa żadnej roli typ wysuszonej farby. Jednakże kaszerowanie ma również wady. Na pewno jest znacznie droższe niż lakierowanie, uszlachetnione produkty trudniej poddają się recyklingowi, trwałość folii w porównaniu do warstwy lakieru może być mniejsza, a grubości warstw są przeciętnie wyższe niż przy lakierowaniu.
Jednakże ostatnia wada okazuje się korzystna w przypadku zewnętrznych zastosowań (displaye, bilbordy, reklama na stadionie itp.) ze względu na lepszą odporność na wpływy atmosferyczne.
Do wyboru są trzy metody kaszerowania: kaszerowanie dyspersyjne za pomocą kleju nakładanego na zimno (z rozpuszczalnikiem albo bez); kaszerowanie za pomocą kleju stosowanego na gorąco oraz względnie nowa metoda kaszerowania termicznego folii, która jest najpierw pokrywana klejem reagującym na ciepło.
Laminowanie termiczne jest coraz bardziej rozpowszechnione, ponieważ nie odgrywają tu roli rozpuszczalniki, przy laminarce następuje szybsza zmiana zamówienia, możliwe są też duże prędkości laminowania oraz wyższa odtwarzalność jakości laminowania, natomiast produkty łatwiej poddają się recyklingowi.
