Niewłaściwa temperatura formy to jeden z wielu problemów występujących w technologii wtrysku. Dlatego warto mu się bliżej przyjrzeć. Przy przetwórstwie częściowo krystalicznych tworzyw sztucznych takich jak: POM, PA, PBT i PET szczególnie istotne jest przestrzeganie właściwej temperatury powierzchni gniazda formy. Tak więc podstawowe założenia dla optymalnego prowadzenia procesu są tworzone już w fazie konstruowania narzędzia. Tylko wtedy przetwórca przy zastosowaniu odpowiedniego urządzenia regulacji temperatury może zapewnić wysoką jakość wyprasek i uniknąć ewentualnych kłopotów podczas późniejszej produkcji.
Najłatwiejszym do rozpoznania efektem złej temperatury formy jest zła jakość powierzchni wypraski. W tworzywach częściowo krystalicznych istnieje silna zależność pomiędzy skurczem w stanie stałym, skurczem wtórnym a temperaturą narzędzia i grubością ścianki wypraski.
Nierównomierne odprowadzanie ciepła z formy prowadzi w konsekwencji do zróżnicowania skurczów w wyprasce. Wiąże się to z niedotrzymaniem narzuconych tolerancji wymiarowych produkowanego detalu. Powstają także niemożliwe do skorygowania zjawiska paczenia się, występujące zarówno w tworzywach wzmocnionych jak też i nie wzmocnionych włóknami. Odchylenia wymiarowe wyprasek wtryskiwanych przy wysokich temperaturach są najczęściej powodowane zastosowaniem zbyt niskiej temperatury formy, ponieważ przy niskich wartościach skurczu przetwórcze-go występują duże wartości skurczu wtórnego.
Niezbędną okazuje się tutaj długa faza rozruchu maszyny ponieważ daje ona możliwość ustabilizowania się procesu a zwłaszcza ustalenia temperatury formy. Mechaniczne i termiczne właściwości tworzyw są również zależne od temperatury formy. Tak np. przy niższych temperaturach zmniejsza się znacznie obciążenie termiczne PET. Złe odprowadzanie ciepła w którymś z obszarów formy, może być także przyczyną znacznego, niepotrzebnego wydłużenia czasu cyklu. Niekorzystną temperaturę formy można ustalić np. metodami analitycznymi takimi jak badanie struktury (np. przy POM) lub badaniami DSC.
Stale zwiększa się stopień skomplikowania form, a tym samym i trudności związane z zapewnieniem optymalnych warunków regulacji temperatury. Nie biorąc pod uwagę prostych wyprasek można stwierdzić że układ regulacji temperatury jest zawsze kompromisem. Podane poniżej zalecenia stanowią tylko ogólną wskazówkę dla wstępnego określania warunków produkcji konkretnych wyprasek.
