Prezentujemy omówienie jednej z konferencji, które odbyły się podczas ostatnich targów Plastpol w Kielcach. Konferencja "Postęp w przetwórstwie tworzyw polimerowych" została zorganizowana przez była zorganizowana przez Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników. Jej pracownicy Marzena Nowicka - Nowak oraz Helena Kuczyńska omówiły nowe techniki pokryć integralnych pianek poliuretanowych.
Poliuretany (PUR) to polimery powstające w wyniku addycyjnej polimeryzacji wielofunkcyjnych izocyjanianów do amin i alkoholi. Zawierają w łańcuchach głównych ugrupowania uretanowe. Surowcami do otrzymywania pianek PUR są izocyjaniany - prawie wyłącznie aromatyczne, oligomery z grupami hydroksylowymi oraz środki porotwórcze. Jeśli chodzi natomiast o podział pianek ze względu na wzajemny stosunek i rodzaj użytych komponentów, to kształtuje się następująco: pianki miękkie (elastyczne) o małej gęstości usieciowania, pianki półsztywne (półelastyczne) o pośredniej gęstości usieciowania, pianki twarde (sztywne) o dużej gęstości usieciowania oraz pianki integralne (strukturalne).
Ostatnie z wymienionych, czyli pianki integralne są tworzywami składającymi się z zagęszczonej litej powłoki zewnętrznej tzw. naskórka o dużej wytrzymałości mechanicznej i porowatego rdzenia.
Jeśli chodzi o instalację służącą do wytwarzania pianek poliuretanowych, to pianki tego typu są otrzymywane w wysokociśnieniowym urządzeniu w procesie mieszania, a następnie w procesie spieniania mieszaniny polioli oraz izocyjanianów przy współudziale środków poroforowych i aktywatorów.
Kolejnym etapem jest malowanie tworzyw sztucznych.
Powierzchnię tworzyw sztucznych pokrywa się organicznymi systemami powłokowymi w celu uzyskania wymaganych właściwości użytkowych. Te właściwości to: odporność chemiczna, odporność na działanie warunków atmosferycznych, zwiększenie odporności na ścieranie i zarysowanie oraz zabezpieczenie przed migracją plastyfikatorów zawartych w tworzywie sztucznym.
W tym zakresie dokłada się również wszelkich starań, tak aby uzyskać pożądane walory dekoracyjne, m.in.: otrzymanie barwy, która nie jest możliwa do osiągnięcia poprzez barwienie tworzywa; nadawanie wymaganych i specyficznych właściwości powierzchni tworzywa np. antystatycznych; pokrycie drobnych wad powierzchni tworzywa; nadanie efektów dekoracyjnych, np. specjalnej struktury, wysokiego połysku; nadanie efektu tzw. "miękkiego dotyku" (soft-feel); konieczność renowacji powierzchni, czy wreszcie chęć zmiany dotychczasowej kolorystyki.
W tym miejscu warto bliżej przyjrzeć się technice nakładania farb metodą IMC ("in-mould coating"). Jest to technika malowania elementów, które są otrzymywane metodą wtryskiwania bezpośrednio w formach elementów. Obejmuje kilka następujących po sobie faz: natrysk farby bezpośrednio na powierzchnię formy, wytworzenie powłoki po krótkim czasie, zamknięcie formy, wprowadzenie systemu poliuretanowego z dodatkiem środków spieniających, otwarcie formy po wymaganym czasie, wyjęcie pomalowanego elementu z formy.
