Sztuczki i akrobacje są często dość niebezpieczne. W przypadku sportów takich jak jazda na deskorolce, kolarstwo górskie i motocross, zawodnicy noszą ochraniacze wykonane zazwyczaj z wytrzymałych, ale lekkich tworzyw sztucznych. Zabezpieczenia na łokcie i kolana są często wykonane z twardego, odpornego na pęknięcia tworzywa sztucznego, takiego jak ABS, które pochłania impet uderzenia. Zazwyczaj są utrzymywane na miejscu za pomocą miękkiego, wygodnego tworzywa neoprenowego (również używanego w kombinezonach mokrych) i zabezpieczane za pomocą rzepów z tworzywa sztucznego (na przykład Velcro).
Te lekkie tworzywa sztuczne oferują elastyczność, zapewniając jednocześnie bezpieczne i niezawodne dopasowanie. Bywają także wyłożone piankowym tworzywem etylenowo-winylowo-octanowym (EVA), które dopasowują się do kształtu łokcia lub kolana, aby zapewnić wygodę i dodatkowe pochłanianie wstrząsów. W sportach, w których może wystąpić upadek całego ciała, takich jak BMX, motocross i kolarstwo górskie, rowerzyści mogą również nosić dodatkową ochronę ciała, na przykład płytę piersiową i ochraniacz kręgosłupa. Zazwyczaj są one wykonane z twardych plastikowych skorup i piankowej wyściółki zapewniającej amortyzację, a także z elastycznego elastanu dla wygody i dopasowania.
W świecie sportu wykorzystuje się do różnych elementów wiele tworzyw sztucznych nie tylko w celach bezpieczeństwa sportowca, ale także w ulepszaniu sprzętu i poprawianiu wygody sportowca.
Aby przetrwać tysiące godzin treningu i zawodów, wyposażenie sportowców musi być trwałe w czasie, bez utraty innych integralnych cech. Żywice polieteroamidowy oferują odporność na wstrząsy i trwałą elastyczność, dzięki czemu jest to materiał wybierany w dynamicznym zakresie wymagających zastosowań sportowych. Żywice PMMA zapewniają zwiększoną odporność na uderzenia kadłubów zewnętrznych na kajakach, łodziach i skuterach wodnych. Wysokowydajne polimery poliamidowe i termoplastyczne stopy PA/PE stosowane są w najbardziej ekstremalnych sportach zimowych.
Elastan (lub Lycra) jest interesującym elastycznym elastycznym włóknem sztucznym. Służy do produkcji odzieży sportowej, w tym pianki, także z innymi włóknami, aby zapewnić wygodną odzież o dopasowanym kroju, która pomaga utrzymać mięśnie. Jego struktura ma elastyczny odcinek, który sprawia, że jest miękki i gumowaty, a sztywny odcinek (zawierający podstawione pierścienie benzenowe i mocznik, –NHCONH–, grupy funkcyjne), który czyni go twardszym niż guma. Różne łańcuchy mogą tworzyć ze sobą wiązania wodorowe (C = O IIIIIIII H – N), które wyrównują sztywne segmenty w różnych łańcuchach we włóknach. Elastan jest lekki, ale nie ulega uszkodzeniu pod wpływem światła słonecznego, potu lub detergentów - wszystko to może powodować zużycie innych materiałów.
Dzięki ultralekkim materiałom warstwowym zmniejszono ciężar desek snowboardowych. Materiał poliuretanowy Baypreg firmy Bayer Material Science AG gwarantuje niezbędną spójność między lekką warstwą środkową a warstwami powłoki. Ciekły układ dwóch składników, który przenika warstwy powłokowe, reaguje w wysokich temperaturach, podczas tłoczenia mieszanki w ciągu zaledwie kilku minut, łącząc wszystkie składniki na stałe.
Płetwa płetwie nierówna
Sporty wodne w tym wodne ratownictwo sportowe, nurkowanie czy coraz bardziej modne nurkowanie jaskiniowe też wymagają coraz bardziej zaawansowanych konstrukcji płetw. Konstrukcje te pociągają za sobą konieczność stosowania coraz lepszych materiałów których parametry wytrzymałościowe czy mechaniczne już dawno przekroczyły granice wyobraźni.
W świecie sportu znanych jest wiele rodzajów płetw przeznaczonych do pływania jak i do nurkowania, różniących się od siebie zarówno pod względem budowy, jak i materiałów z których zostały wykonane.
But płetwy, którego część tylna jest zabudowana lub otwarta z paskiem obejmującym piętę, zabezpieczającym przed wysunięciem się stopy z buta wykonany jest najczęściej z gumy neoprenowej lub podobnego materiału. Pióro płetwy zbudowane jest zazwyczaj z mieszanek nazywanych termoplastami. Tańszą metodą produkcji płetwy jest wtrysk termoplastu czy gumy do gotowej formy odlewniczej. Droższa metoda polega na formowaniu pióra płetwy z grafitowych włókien, w wyniku czego pływająca w nich osoba osiąga większą szybkość i moc.
Na rynku dostępne są nadal, choć nielicznie, jednolite gumowe płetwy, jednak profesjonaliści preferują płetwy o złożonej konstrukcji, ponieważ są lżejsze, znacznie wydajniejsze, a dodatnia pływalność większości takich płetw zmniejsza groźbę ich zatonięcia i zgubienia.
