Aktywne opakowania są praktycznie wszędzie. I mnóstwo osób nawet bezwiednie korzysta z nich. Dlatego warto poznać wybrane możliwości jakie dają takie opakowania oraz poznać niektóre mechanizmy ich działania.
Przykładem przytoczonego produktu są m.in. kubki, z których na stacjach benzynowych można się napić kawy lub herbaty. Istotą takiego napoju jest fakt jego samopodgrzewania. Kawa lub herbata dostępna jest w tworzywowych kubeczkach. Można ją własnoręcznie podgrzać w dowolnie wybranym momencie. Ciepło w takim przypadku uzyskuje się dzięki reakcji w jaką woda wchodzi z chlorkiem wapnia. Obie te substancje są dokładnie oddzielone od pojemnika. Użytkownik musi jedynie lekko wcisnąć denko opakowania, potrząsnąć nim, aby obie substancje się zmieszały i po 40 sekundach gotowa jest już gorąca woda. Cała tajemnica jest tu zawarta w odpowiednio opracowanym procesie egzotermicznym
Przykładem innego specyficznego opakowania jest tzw. hot-pot czyli samopodgrzewająca się puszka z jedzeniem lub piciem. Tego typu opakowanie składa się z dwóch warstw, między którymi znajdują się dwa związki chemiczne. Aktywność puszki jest uruchamiana w momencie otwarcia. Wtedy to następuje wymieszanie się związków z wydzieleniem energii cieplnej, która ogrzewa żywność. Reakcje zachodzące wewnątrz opakowań są bardzo często niezauważalne gołym okiem.
Podobne działanie zaobserwować można choćby w opakowaniach aktywnych stosowanych do podgrzewania produktów w kuchence mikrofalowej. Przykładem niech będzie np. folia PET metalizowana połączona z tzw. suspektorem. Opakowanie pochłania energię mikrofal i powoduje miejscowy wzrost temperatury. Dzięki temu pieczone mięso może być odpowiednio zarumienione.
Najczęściej stosowane materiały dla opakowań aktywnych to tradycyjnie używane folie lub puszki metalowe. Aktualnie trwają liczne badania nad wynalezieniem odpowiednich, aktywnych folii polimerowych. Takie folie powinny być mocne, nieprzepuszczalne oraz zawierać odpowiednią ilość aktywnych składników z wysoką mobilnością dyfuzyjną.