Z najnowszego rocznego raportu stowarzyszenia PlasticsEurope wynika, że w Europie mamy do czynienia ze stałym postępem na drodze do pełnego odzyskiwanie wartości zużytych tworzyw sztucznych.Pełne wykorzystanie wartości odpadów tworzyw sztucznych wymaga łączenia różnych opcji gospodarki odpadami. Rozwiązania różnią się w zależności od krajów i ich infrastruktury, krajowych strategii gospodarki odpadami oraz dostępnych technologii.
Jak zauważają przedstawiciele PlasticsEurope, ważnym elementem gospodarki odpadami tworzyw sztucznych jest społeczna akceptacja zasady, że należy efektywnie wykorzystywać zasoby oraz że odpady tworzyw sztucznych są cennymi surowcami, których nie należy marnować na składowiskach odpadów. To nie przypadek, że we wszystkich dziewięciu krajach z najlepszym odzyskiem odpadów tworzyw sztucznych (wykres 1) obowiązują restrykcyjne przepisy dotyczące składowania. Gdyby ograniczenia takie rozciągnąć na pozostałe kraje Europy, stałyby się one silnym bodźcem do wzrostu wskaźników recyklingu i odzysku aż do osiągnięcia 100 proc.
Każda strategia służąca poprawie gospodarki odpadami powinna obejmować zarówno recykling, jak i odzysk energii. Z odpadów tworzyw sztucznych nienadających się do recyklingu, z powodów środowiskowych lub ekonomicznych, należy produkować paliwa alternatywne, aby odzyskać wartość energetyczną tych odpadów.
O ile w większości krajów wskaźniki recyklingu utrzymują się w zakresie 15 - 30 proc., to wskaźniki odzysku energii wahają się od 1 do 75 proc. Kraje, w których obecnie cenne odpady trafiają na wysypiska, mogłyby dzięki tym odpadom pozyskać cenne źródło energii oraz bardziej efektywnie wykorzystywać zasoby inwestując w rozbudowę infrastruktury do recyklingu i produkcji energii z odpadów.
Od kilkunastu lat w Europie obserwuje się stały postęp w zakresie odzysku odpadów tworzyw sztucznych, choć tempo tych zmian jest powolne. Wzrost wskaźników recyklingu i odzysku wynosi około 2,5 proc. rocznie. Wiele państw członkowskich UE musi zwiększyć starania, aby zmniejszyć do 2020 r. ilości tworzyw sztucznych kierowanych na składowiska odpadów.
Tempo zmian wzrostu wskaźników recyklingu i odzysku energii w UE w latach 2006 – 2010 pokazano na wykresie 2. Największy wzrost poziomu odzysku odnotowano w Estonii (29 proc.) i w Finlandii 27 (proc.). Kraje, którym udało się zwiększyć poziom odzysku o około 15 proc., to: Węgry, Słowacja, Niemcy, Czechy, Norwegia i Litwa.
Z kolei Dania, Szwajcaria, Malta, Francja i Szwecja poprawiły swoje wskaźniki o mniej niż 5 proc., przy czym w Danii, Szwecji i Szwajcarii, gdzie już w 2006 r. niewiele odpadów tworzyw sztucznych unieszkodliwiano poprzez składowanie, nastąpiło zmniejszenie odzysku energii na rzecz recyklingu.
Wynoszący 66 proc. wskaźnik recyklingu i odzysku odpadów opakowaniowych jest większy niż wskaźnik dla wszystkich tworzywowych odpadów wynoszący 58 proc., co wynika z podejmowanych od dłuższego czasu działań mających na celu zwiększenie recyklingu i odzysku tej grupy odpadów.
W przypadku odpadów opakowaniowych wskaźniki recyklingu i odzysku energii są zbliżone do siebie (32 i 33 proc.), podczas gdy dla wszystkich odpadów tworzyw sztucznych znacznie większą rolę odgrywa odzysk energii (24 i 34 proc.).
Całkowity stopień odzysku wg krajów - dotyczy pokonsumenckich odpadów tworzyw sztucznych. Na zielono poziom recyklingu, na niebiesko poziom odzysku energii.
Zmiana całkowitego wskaźnika odzysku wg krajów w latach 2006-2010 - dotyczy pokonsumenckich odpadów tworzyw sztucznych. Na zielono poziom recyklingu, na pomarańczowo poziom odzysku energii.
Całkowity wskaźnik odzysku wg krajów - dotyczy pokonsumenckich odpadów opakowań z tworzyw sztucznych. Na zielono poziom recyklingu, na niebiesko poziom odzysku energii.
