Prawdy i mity o tworzywach sztucznych

Nie stać nas na popełnianie błędów - przykład ze wschodu

Pod takim rozwiązaniem może się podpisać nie tylko Polska, która jest po prostu biedna, czy Stany Zjednoczone, które są zadłużonym gigantem, ale wiele krajów z całego świata. Zabawne, bo rozsądne rozwiązanie przyjęło państwo trzeciego świata, gdzie podobno panuje korupcja, terroryzm, zacofanie itd. Mowa tu o Pakistanie, który do niedawna zmagał się z problemem jednorazówki. Przede wszystkim odpowiedziano sobie na zasadnicze pytanie - czy plastikowa siatka jest faktycznie potrzebna. Przy podejmowaniu decyzji brano pod uwagę zarówno ekologię, jak i wpływ na gospodarkę państwa. Z prostych przyczyn wybrano, wzorem Zjednoczonych Emiratów Arabskich, oksybiodegradowalny plastik. Jest tania, samoistnie się rozpada, a proces jej wdrożenia nie wymaga kupna drogich maszyn. Ponadto nie ma problemu z jej gromadzeniem na wysypiskach śmieci, w przeciwieństwie do "kompostowalnej" siatki pochodzenia organicznego, która jest bardziej toksyczna od tradycyjnego plastiku. Aby zrozumieć podjętą decyzję, wystarczy sobie wyobrazić, jak to 180-milionowe państwo, z 8 tysiącami fabryk wytwarzających plastik wprowadzając drogą technologię, uprawia np. kukurydzę, która przeznaczona jest nie dla ludzi, ale na reklamówkę. Widmo upadających przedsiębiorstw, czy ich zamknięcie w razie wprowadzenia zakazu stosowania plastiku stało się argumentem, który wyeliminował zakaz stosowania tworzyw sztucznych. Plastik, potrafi być mądrym rozwiązaniem, jeśli złamie się jego główne założenie - trwałość. Pamiętajmy również, że plastik stosowany powszechnie w Europie, jako opakowanie, chroni żywność. Dzięki temu marnuje się jedynie 3% produktów spożywczych. Tam gdzie nie jest powszechnie używany, straty sięgają aż 50%. Co więcej, nie marnuje on dodatkowych zasobów takich jak woda czy ziemia. Zwolennicy toreb papierowych powinni również wiedzieć, że stosując plastik, ograniczają wycinkę lasów, które pochłaniają przecież CO2. W samej zaś produkcji papieru zużywa się większe ilości wody i znacznie bardziej się zanieczyszcza powietrze, niż przy wytworzeniu oksybiodegradowalnej jednorazówki.