Problemy występujące w technologii wtrysku - zła konstrukcja układu wlewowego

Przy typach wzmocnionych włóknami zbyt wąskie przekroje poprzeczne kanałów powodują dodatkowe skracanie włókien co prowadzi do dalszego obniżenia własności mechanicznych. Kolejnymi następstwami zbyt małych kanałów może być konieczność stosowania wysokich ciśnień wtrysku jak również wydłużenie czasu napełniania formy. Można to rozpoznać po tym, że nastawione różne prędkości wtrysku mają tylko niewielki wpływ na czas napełniania. Z powodu zbyt małych prze-krojów kanałów doprowadzających mogą występować również wady powierzchniowe. Zbyt duża prędkość ścinania może powodować rozkład płynnego tworzywa, wytrącanie się dodatków uszlachetniających takich jak modyfikatory, pigmenty, środki uniepalniające oraz utrudniające segregację włókien. Wzrasta również skłonność do tworzenia się w gnieździe formy tzw. swobodnego strumienia, którego następstwem są później smugi, zmatowienia, efekt marmurkowy, a w pobliżu miejsca przewężki efekt "aureoli". Wzrasta tendencja do tworzenia osadów na powierzchni gniazda formy.

Wymiary kanałów doprowadzających zależą w pierwszym rzędzie od grubości ścianki wypraski. W żadnym wypadku średnica kanału nie powinna być mniejsza niż grubość ścianki wypraski. Począwszy od przewężki, w każdym rozgałęzieniu średnica kanału powinna być tak poszerzona aby została zachowana ta sama prędkość ścinania przy przepływie tworzywa. Nie można dopuścić do tego, aby znajdujące się w dyszy korki z zastygłego tworzywa dostały się do gniazda formy, dlatego należy w układzie wlewowym przewidzieć miejsca, będące najczęściej przedłużeniami kanału wlewowego, w których korki pozostaną.

Dla częściowo krystalicznych nie wzmocnionych polimerów zaleca się stosować przewężki o minimalnej grubości równej 50 proc. grubości ścianki wypraski. Warunek ten jest również wystarczający dla tworzyw wzmocnionych. Jednakże, aby zminimalizować uszkodzenie włókien zaleca się tu stosowanie przewężki o grubości do 75 proc. grubości ścianki wypraski. Na szczególną uwagę zasługuje długość przewężek. Aby zapobiec ich przedwczesnemu zatykaniu się (warunek zachowania drożności) długość przewężki nie powinna przekraczać 1 mm. Dzięki temu następuje wystarczające rozgrzanie się formy w tym obszarze, co zapewnia pełną skuteczność trwania fazy docisku.

Reasumując należy mieć na uwadze następujące zasady: zawsze trzeba przewidywać miejsca na zatrzymanie zimnych korków z dyszy, należy stosować średnice kanału wlewowego większą niż grubość wypraski, konieczne jest stosować przewężki, których średnica wynosi przynajmniej 50 proc. grubości ścianki wypraski.