Puszki to jedne z najszybciej zmieniających się opakowań. Choć na pierwszy rzut oka dzisiejsze modele niezbyt różnią się od tych sprzed lat, to jednak zmiany technologiczne związane z ich produkcją posuwają się do przodu w oszałamiającym tempie. W roku gdy puszka obchodzi 75 lat swego istnienia, warto poświęcić uwagę przemianom technologicznym jakim poddawane jest to opakowanie.W roku 2008 w samej Europie sprzedano około 53 miliardów puszek do napojów, czyli 5 proc. więcej niż w roku poprzednim. Od momentu wynalezienia puszki po dziś dzień nieprzerwanie trwają badania, mające na celu jeszcze większe usprawnienie tego opakowania. To właśnie środowisko najbardziej korzysta z innowacji wprowadzanych przez ostatnie 75 lat.
Podczas obchodów 75 rocznicy wprowadzenia pierwszej puszki do napojów w Ratingen każdy, kto chciał się napić piwa Krueger z puszki wprowadzonej na rynek 75 lat temu potrzebował mocnych mięśni: w tamtym czasie puszka do napojów ważyła pięciokrotnie więcej niż dziś i można ją było otworzyć tylko za pomocą oddzielnego szpikulca. Od tamtej pory wiele się jednak zmieniło. Dziś puszka do napojów jest nie tylko bardzo lekka, ale także wciąż ulepszana z korzyścią dla środowiska i konsumentów.
Odkrycie sterylizacji termicznej umożliwiło użycie stali jako materiału do pakowania: w 1810 r., dokładnie 200 lat temu, Francuz Nicholas Appert otrzymał prawo patentowe od Napoleona. Dostrzegł on, że brak sposobu przechowywania żywności dla jego żołnierzy był dużym problemem i zaoferował nagrodę dla osoby, która znajdzie właściwe rozwiązanie. W tym samym roku Anglik Peter Durand otrzymał prawo patentowe do użycia blachy ocynowanej do produkcji puszek. Tak narodziły się opakowania z blachy ocynowanej.
Okres prohibicji w Stanach Zjednoczonych w latach 30. ubiegłego wieku natchnął wytwórnie do produkcji napojów w puszkach. W 1933 r. browar Gottfried Krueger Brewery w New Jersey podpisał kontrakt z firmą American Can Company, która już wtedy mogła pochwalić się projektem praktycznej puszki do piwa. Wreszcie 24 stycznia 1935 r. stał się dniem, w którym pierwsze piwo puszkowe miało swoją premierę. Piwo Krueger w cylindrycznej puszce z ocynowanej blachy wprowadzono na rynek w amerykańskich stanach Richmond i Wirginia, sprzedając jeszcze w tym samym roku 200 milionów puszek. Pierwotna puszka ważyła wówczas 100 gramów.
Dzisiaj takie puszki to już przeżytek. Dla potwierdzenia, np. niemiecki producent opakowań Schmalbach-Lubeca, od ośmiu lat wchodzący w skład opakowaniowego giganta koncernu Ball Corporation, był od samego początku zaangażowany w usprawnianie projektu puszki aluminiowej. Pierwsza puszka do piwa wyprodukowana przez tę firmę - trójelementowa puszka butelkowa z kapslem - nie przyjęła się, ponieważ jej produkcja była zbyt skomplikowana. Inaczej stało się z trójelementową puszką z czarnej blachy, z którą firma Schmalbach-Lubeca wznowiła produkcję w 1951 r. Prostszy projekt, składający się z denka, kubka i wieczka ważył jedynie 83 gramy i zapoczątkował wprowadzenie pierwszej puszki do piwa na rynku niemieckim.
Dwa lata później wykorzystano blachę ocynowaną, która była mniej podatna na korozję, ale tak samo nadawała się do recyklingu. W 1958 r. w sklepach pojawiły się pierwsze aluminiowe puszki. Można je było produkować z zaledwie dwóch części: denko i kubek produkowane były z jednego elementu przy wykorzystaniu procesu wyciskania, natomiast wieczko było dołączane później.
Przełom nadszedł na początku lat 60. XX wieku. Stworzenie tzw. zawleczki – metalowego elementu w wieczku puszki – umożliwiło otwieranie puszek do napojów bez żadnej dodatkowej pomocy. Amerykanin Ermal Fraze otrzymał patent do tej metody w 1963 r. Od tamtej pory badania w przemyśle produkcji puszek są skoncentrowane na poprawie technologii ich zamykania.
