Od kilku lat w Woli Krzysztoporskiej działa zakład przerobu odpadów z tworzyw sztucznych. Przetwarza on tworzywa na węglowodory nasycone. Wykorzystuje transformację katalityczną. Przetwarzane są odpady polietylenowe i polipropylenowe zarówno komunalne, jak i poprodukcyjne. Wykorzystywane jest ciepło ze spalania gazu powstającego z biomasy. Produkt finalny posiada wartość energetyczną porównywalną z tradycyjnymi paliwami płynnymi i nie zawiera związków siarki. Odbiorcami są rafinerie.
Spośród opakowań metalowych najbardziej przydatne do ponownego przetwórstwa są te, które wykonano z jednego rodzaju blachy (stalowej lub aluminiowej), i są mało zanieczyszczone pozostałościami produktu. Odpady stalowe pochodzące ze zużytych opakowań, takich jak puszki po napojach i żywności konserwowanej, mogą być oddzielane od pozostałych odpadów za pomocą separatorów magnetycznych, a następnie wykorzystane w hutach jako złom. Po odcynowaniu, w przypadku wyrobów z blach ocynkowanych, stal i cyna są pełnowartościowym surowcem do ponownego wykorzystania. Także aluminium odzyskane z puszek dwuskładnikowych stanowi wartościowy surowiec do powtórnej rafinacji.
Warto wiedzieć, że aluminiowe puszki po napojach w całości nadają się do ponownego przetworzenia. Odzysk aluminium można prowadzić w nieskończoność, nie powodując utraty jakości metalu. Obecnie poziom odzysku puszek napojowych w Polsce przekroczył średnią europejską wartość tego wskaźnika. Jesteśmy więc krajem, który w przeciągu ostatnich dziesięciu lat poradził sobie z efektywnym wdrożeniem odzysku puszek po napojach. O ile jeszcze poziom tego odzysku w 1995 r. wynosił ledwie 2 proc. to obecnie jest to już 67 proc.
Odpady aluminiowe pochodzące ze zużytych puszek do napojów, pojemników aerozolowych oraz tub po oczyszczeniu są pełnowartościowym surowcem do produkcji różnych wyrobów aluminiowych. Pozyskane dzięki selektywnej zbiórce lub segregacji wymagają wyeliminowania zanieczyszczeń i zmniejszenia objętości (przez rozdrabnianie, belowanie, brykietowanie).
