Negocjatorzy muszą skupić się na zwiększeniu wartości odpadów tworzyw sztucznych jako cyrkularnego surowca.
Komentarz Virginii Janssens, Dyrektor Zarządzającej Plastics Europe, przed rozpoczęciem czwartego spotkania Intergovernmental Negotiating Committee:
„W celu pomyślnego i terminowego zakończenia negocjacji w sprawie Globalnego Porozumienia ws. Tworzyw*, wzywamy wszystkich, w tym naszą branżę i rządy, do ściślejszej współpracy i skupienia się na poszukiwaniu wspólnych rozwiązań podczas spotkania w Ottawie.
Wierzymy, że przejście z liniowego na cyrkularny system tworzyw sztucznych, w którym wszystkie tworzywa we wszystkich zastosowaniach są ponownie wykorzystywane, poddawane recyklingowi i odpowiedzialnie zarządzane w trakcie użytkowania i po jego zakończeniu, jest kluczowe w rozwiązaniu problemu zanieczyszczenia odpadami tworzyw sztucznych. A najskuteczniejszym sposobem przyspieszenia tego przejścia, przy jednoczesnym zachowaniu użyteczności, jaką tworzywa sztuczne oferują społeczeństwu, jest potraktowanie odpadów tworzyw sztucznych w Globalnym Porozumieniu jako zasobu o realnej wartości.
Im większa będzie wartość ekonomiczna odpadów tworzyw sztucznych, tym większa będzie motywacja, aby nie zaśmiecać odpadami środowiska, nie składować ich ani nie spalać, lecz je ponownie wykorzystać i poddać recyklingowi. Stworzy to ogromną dodatkową zachętę do zwiększenia inwestycji w infrastrukturę gospodarowania odpadami i innowacje w tym zakresie, a także pobudzi wzrost gospodarczy i tworzenie nowych miejsc pracy.
Dlatego wzywamy negocjatorów, aby skupili się na środkach politycznych, które zwiększą wartość odpadów tworzyw sztucznych jako cyrkularnego surowca poprzez stymulację popytu na cyrkularne tworzywa sztuczne, w tym wprowadzenie na poziomie krajowym obowiązkowych celów w zakresie zawartości recyklatów dla sektorów wykorzystujących tworzywa sztuczne.
Polityki i środki zwiększające wartość odpadów tworzyw sztucznych muszą być wspierane przez mechanizmy zrównoważonego finansowania. Przykładem są systemy Rozszerzonej Odpowiedzialności Producenta (Extended Producer Responsibility), które mogą być skutecznym narzędziem zarządzania końcową fazą życia produktów.
Chociaż negocjacje powinny być prowadzone w sposób ambitny i bez zbędnej zwłoki, to musimy unikać zbyt uniwersalnych i korzystnych jedynie z pozoru decyzji, które doprowadzą do niezamierzonych konsekwencji środowiskowych i społeczno-gospodarczych oraz podważą naszą zdolność do skutecznego wdrażania postanowień Porozumienia.
Apelujemy do negocjatorów, by zamiast zakazów i list negatywnych, które są środkami nieskutecznymi i przynoszącymi efekt przeciwny do zamierzonego, wspierali podejście oparte na faktach naukowych, rozpatrując konkretne zastosowania tworzyw, co pozwoli zidentyfikować i uniknąć problematycznych i niekoniecznych aplikacji powodujących przedostawanie się odpadów tworzyw do ekosystemów, bez powodowania przy tym dodatkowych szkód dla środowiska i niepożądanych negatywnych skutków społeczno-gospodarczych”.
*175 krajów zgodziło się opracować prawnie wiążące Globalne Porozumienie ws. Tworzyw (Global Plastics Treaty),
