Kraje członkowskie Unii Europejskiej przystępują właśnie do realizacji strategii zmienionej Ramowej Dyrektywy Odpadowej – informuje w swoim raporcie poświęconym sytuacji na rynku tworzyw sztucznych Stowarzyszenie PlasticsEurope.Dyrektywa weszła w życie w końcówce 2010 r. Państwa unijne podejmują działania zmierzające do wprowadzenia w życie określonych w niej wymagań. Bez wątpienia zasadniczy wpływ na spełnienie tych wymagań będzie mieć metoda zbierania odpadów oraz wybór i rozbudowa infrastruktury do ich sortowania i przetwarzania.
System zbierania może obejmować wykorzystanie jednego worka na wszystkie rodzaje odpadów, bądź uwzględniać osobną zbiórkę różnych materiałów. W Ramowej Dyrektywie o Odpadach preferowana jest zbiórka selektywna, ale w celu spełnienia niezbędnych standardów jakościowych dopuszczane są też inne środki, które mogą okazać się praktyczne z technicznego, ekonomicznego i ekologicznego punktu widzenia.
Jakimi możliwościami w zakresie infrastruktury dysponują kraje członkowskie UE przystępujące do kampanii przeciwko składowaniu tworzyw sztucznych na wysypiskach?
W pierwszej kolejności wymienić można instalacje do odzysku surowców wtórnych (MRF). Jest to technologia sortowania tradycyjnie używana do metalu, szkła i papieru, ale odpowiednio zaprojektowana może służyć także do sortowania tworzyw sztucznych.
W technologii tej przygotowuje się posortowane recyklaty do dalszego przerobu w innych miejscach. Pozostałości po sortowaniu wykorzystywane są w procesie odzysku energii lub trafiają na składowiska. Resztki tworzyw sztucznych w takim strumieniu stanowią istotną wartość kaloryczną w procesie spalania odpadów, bez której konieczne byłoby dodawanie paliwa.
Reaktory ciśnieniowe, czyli obróbka mechaniczno cieplna (MHT) to alternatywna metoda przerobu nieposortowanych stałych odpadów komunalnych. Stałe odpady komunalne poddawane są działaniu pary pod ciśnieniem, w wyniku czego powstaje materiał nadający się do sortowania według typów, który następnie kierowany jest do recyklingu lub odzysku. Proces ten umożliwia odzyskanie większej ilości tworzyw sztucznych ze stałych odpadów komunalnych, ale wymaga dalszego ich przetwarzania jako surowców wtórnych.
Sortowanie tworzyw sztucznych jest konieczne w przypadku strumienia tworzyw zmieszanych, pochodzącego na przykład ze zbiórki w gospodarstwach domowych. Szybki rozwój technologii sortowania tworzyw sztucznych umożliwia wydzielanie coraz większych ilości coraz mniejszych fragmentów określonych tworzyw, np. PP, PS i PVC ze strumieni zmieszanych.
Dalsze oczyszczanie strumieni tworzyw z MRF lub reaktorów ciśnieniowych może odbywać się w zakładach odzyskiwania tworzyw sztucznych (PRF). Oprócz sortowania tworzyw na poszczególne rodzaje, systemy sortujące dokonują niekiedy przerobu materiału, czyszcząc go i homogenizując, dzięki czemu powstały regranulat może stanowić alternatywę dla tworzyw pierwotnych.
Podczas gdy niektóre kraje jak np. Niemcy dysponują już znaczną mocą przerobową w zakresie metody PRF, to inne kraje członkowskie korzystają z usług zagranicznych. W skali całej UE potrzebne są większe moce przerobowe. Podobnie jak w przypadku technologii MRF, nie można posortować wszystkich tworzyw na różne rodzaje. Strumień resztkowy stanowi jednak doskonały materiał do recyklingu surowcowego lub do produkcji stałego paliwa z odpadów (SRF).
Mechaniczno-biologiczne przetwarzanie odpadów (MBT) to technologia przerobu stałych odpadów komunalnych po oddzieleniu określonych materiałów nadających się do recyklingu poprzez osuszenie i częściowe oddzielenie łatwo rozkładających się składników.
Materiał wyjściowy tej technologii ma w przybliżeniu o połowę mniejszą masę, jest suchy i ma większą wartość kaloryczną niż stałe odpady komunalne. Można go też przetworzyć na stałe paliwo z odpadów (SRF). W całej UE znaczne ilości trudnych do recyklingu odpadów są wykorzystywane do produkcji tego paliwa, o ile spełnia ono określone wymogi jakościowe.
Paliwo to nadaje się do współspalania, zastępując paliwa kopalne podczas produkcji cementu, energii oraz ciepła, a także może być stosowane łącznie z biomasą. Metoda SRF ma ogromny potencjał, a tworzywa sztuczne odgrywają tu kluczową rolę ze względu na wysoką wartość kaloryczną.
