W Kopenhadze o tworzywach sztucznych

Im więcej tworzyw tym mniejsza emisja CO2 – takie są m.in. tezy pojawiające się w trakcie trwania Szczytu Klimatycznego w Kopenhadze.

Przemysł tworzyw sztucznych przedstawił podczas kopenhaskiego Szczyty Klimatycznego pierwsze wnioski z aktualnych i najbardziej szczegółowych z dotychczas przeprowadzonych badań na temat wpływu na środowisko tworzyw sztucznych w różnych zastosowaniach. Badania te dostarczają wyczerpujących danych na temat emisji CO2 związanej z tworzywami sztucznymi i obrazują rolę tych materiałów w walce ze zmianami klimatycznymi. O problemach wpływu tworzyw sztucznych na klimat rozmawiano z inicjatywy stowarzyszenia PlasticsEurope.

W badaniach, przeprowadzonych przez niezależną austriacką agencję badawczą Denkstadtt zajmującą się zrównoważonym rozwojem, zakwestionowanych zostało kilka powszechnie panujących przekonań związanych z obecnością i funkcjonowaniem tworzyw sztucznych w środowisku. Jednym z wniosków z badań jest fakt, że z tworzywami sztucznymi związane jest tylko 1,3 proc. średniego europejskiego śladu węglowego, wobec 9 proc. odpowiadających odzieży, 13 proc. - żywności a 18 proc. - rekreacji.

Ogólnie rzecz biorąc podczas fazy użytkowania i odzysku w cyklu życiowym wyrobów z tworzyw sztucznych oszczędność emisji CO2 jest od pięciu do dziewięciu razy większa niż ilość wyemitowanego CO2 podczas ich produkcji. Proporcje te zmienią się do 2020 r. na jeszcze bardziej korzystne – oszczędzać będziemy od 9 do 15 razy więcej CO2, dzięki unowocześnieniu produkcji i zwiększeniu efektywności wyrobów z tworzyw sztucznych.

Wilfred Haensel, dyrektor zarządzający Fundacji PlasticsEurope mówi: - Te badaniach wskazują wyraźnie: im więcej stosuje się tworzyw sztucznych, tym większe oszczędności można uzyskać - choć z pozoru może się to wydać paradoksem. Ale zrównoważone zużycie ma zasadnicze znaczenie dla emisji CO2. Winniśmy więc polegać na materiale, który m.in. pozwala na zaoszczędzenie znaczących ilości ropy naftowej w skali roku – odpowiadającej pojemności 194 supertankowców.

Podstawowe wnioski z raportu Denkstadtt:

Zastąpienie tworzyw sztucznych tam, gdzie jest to wykonalne z wykorzystaniem materiałów tradycyjnych to:

• masa wyrobów 3,7 raza większa (niekorzystny wpływ na gospodarkę odpadami),
• emisja gazów cieplarnianych wyższa o 50 proc. (120 mln ton rocznie),
• wzrost zużycia energii o 46 proc. (2300TJ),

Mniejsza emisja gazów cieplarnianych wynikająca ze stosowania tworzyw sztucznych:

• obecne osiągane oszczędności - to wartość odpowiadająca całkowitej emisji kraju takiego jak Belgia,
• wartość powyższa to blisko 38 proc. redukcji CO2 zadeklarowanych w protokole Kioto EU15 (a 15 proc. w przeliczeniu na poziom redukcji w 2020 r. dla EU27 wynoszący 780 mln ton),
• bez wykorzystania tworzyw sztucznych cele redukcji emisji GHG z Kioto byłyby nieosiągalne,

Oszczędność energii dzięki tworzywom sztucznym:

• mniejsze zużycie energii - o 2300 mln GJ w skali roku,
• zaoszczędzona ropa naftowa - 50 mln ton ropy naftowej rocznie (pojemność 194 supertankowców),

Podsumowanie – bieżące trendy do 2020:

• tworzywa sztuczne reprezentują niewielką część średniego europejskiego śladu węglowego (1,3 proc.),
• bilans węglowy (proporcja obciążeń podczas produkcji wyrobów w odniesieniu do korzyści osiąganych w czasie ich cyklu życiowego podczas użytkowania i zagospodarowania odpadu) wynosi obecnie jak 1 do 5 - 9 a wg szacunków do 2020 zmieni się na korzyść i wyniesie jak 1 do 9 – 15,
• tworzywa sztuczne odgrywają zasadniczą rolę przy wytwarzaniu energii ze źródeł odnawialnych,
• tworzywa sztuczne umożliwiają rozwój energooszczędnych technik, przy jednoczesnym coraz mniejszym zużyciu materiału w wyrobie,
• tworzywa wykorzystywane do izolacji termicznej, do pakowania żywności czy do produkcji energii odnawialnej to tylko niektóre przykłady dodatkowych korzyści użytkowych.