Wady wyprasek - ślady linii łączenia strumieni
W przypadku masy wtryskowej z dodatkami (np. pigmenty barwne, włókna szklane), może dochodzić do silnej orientacji tych substancji w obszarze styku czół. Płyniecie w punkcie połączenia strumieni wpływa negatywnie na niejednorodne rozłożenie substancji dając, w zależności od rodzaju dodatku, efekt odbarwienia, różnicy w połysku, czy nierównomiernego rozłożenia włókien szklanych i większej chropowatości.
W celu wyeliminowania śladów linii łączenia strumieni, należy przeanalizować załączony schemat. Do parametrów, które mogą znacznie poprawić sytuację i wyeliminować wgłębienia, należy szybkość i ciśnienie wtrysku oraz temperatury masy i ścianek. Natomiast w przypadku różnicy w połysku lub barwie, należy się zastanowić przede wszystkim nad zmianą pigmentu. Trzeba jednak pamiętać, że zmiana niektórych parametrów może zmienić czas cyklu. Przykładem może być podniesienie temperatury ścianki gniazda. Każdy jej wzrost o 10 st. C powoduje przedłużenie cyklu o ok. 2 proc.
Podsumowując, pojawiające się wady można zidentyfikować jako ślady linii łączenia strumieni, gdy obserwujemy: wgłębienia (nacięcia), rzadziej wybrzuszenia, różnicę w połysku tworzące podłużne obszary lub linie, odbarwienia tworzące podłużne obszary lub linie.
Najbardziej podatnymi wypraskami na tego typu wady są ciemne bądź przezroczyste, z gładkimi i polerowanymi powierzchniami o wysokim połysku, z dodatkami dającymi metaliczny połysk, z włóknami szklanymi.
Natomiast najczęstszymi parametrami wpływającymi na wyeliminowanie śladów linii łączenia strumieni są: szybkość i ciśnienie wtrysku, temperatury masy i ścianek gniazda, zmiana rodzaju dodatku.
Przeanalizowanie schematu i systematyczne zmienianie zawsze tylko jednego parametru produkcji powinno dać odpowiedź, co jest przyczyną pojawiających się śladów linii łączenia strumieni i w konsekwencji umożliwi wyeliminowanie powstających wad. Jeżeli to nie da żadnych rezultatów, trzeba się zastanowić nad zmianą konstrukcyjną formy, aby nie dopuszczać do stykania się strumieni stopu podczas wypełniania gniazda lub zmienić miejsce styku tak, aby był w niewidocznym miejscu kształtki.
